پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6
چهارشنبه 6 اردیبهشت 1391 8:00 PM
| 7 : تحقيقات اقتصادي بهار 1386; -(78):177-206. |
| محاسبه رشد بهره وري كل عوامل به كمك مدل هاي ناپارامتري تحليل پوششي داده ها؛ با يك مطالعه موردي در صنعت برق |
| عليرضايي محمدرضا,افشاريان محسن*,آنالويي بيتا |
| * دانشكده رياضي، دانشگاه علم و صنعت ايران |
| بهره وري كل عوامل (TFP)، معياري براي محاسبه ميزان بهره وري در يك سازمان است. اين شاخص توصيف كننده روند تبديل هزينه كل به درآمد كل است و لذا افزايش آن در يك سازمان مي تواند منجر به پيشرفت در بازار رقابتي، بهبود عملكرد بخش هاي مختلف، نزديك شدن هر چه بيشتر به اهداف برنامه ريزي شده، كاهش هزينه ها، افزايش درآمد، بهبود كيفيت توليد يا خدمات و غيره گردد. در برنامه چهارم توسعه آمده است كه همه دستگاه هاي اجرايي مكلفند سهم ارتقاي بهره وري در رشد توليد مربوطه را تعيين كرده و الزامات و راهكار هاي لازم براي تحقق آن ها را براي تحول كشور از يك اقتصاد نهاده محور به يك اقتصاد بهره ور محور مشخص نمايند، به طوري كه سهم بهره وري كل عوامل در رشد توليد ناخالص داخلي (GDP) حداقل به31.3 درصد و متوسط رشد ساليانه بهره وري نيروي كار، سرمايه و كل عوامل توليد به ترتيب به مقادير حداقل، 3.5، 1 و 2.5 درصد برسد. لذا لزوم تعيين رشد بهره وري كل عوامل و عوامل تأثيرگذار بر آن، به منظور برنامه ريزي و ارايه راهكارهايي در جهت ارتقاي بهره وري، با توجه به اين قانون و موارد ذكر شده، كاملاً مشخص مي شود. اين مقاله به جهت پوشش اهداف مذكور، روشي را با تلفيق مدل هاي ناپارامتري تحليل پوششي داده ها (DEA) و شاخص رشد بهره وري تورنكوئيست ارايه مي دهد كه علاوه بر محاسبه رشد TFP، ميزان تاثير تغييرات كارايي و تغييرات تكنولوژي را در رشد مربوطه، در طول زمان و با وجود تنها يك واحد تصميم گيرنده (DMU)، محاسبه مي نمايد. اين مقاله همچنين، به منظور بررسي دقيق تر موارد شرح داده شده، در يك مطالعه موردي در صنعت برق، به بررسي رشد TFP و عوامل موثر در رشد آن در طي سال هاي 1347 تا 1383 مي پردازد. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
