پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391 10:26 PM
5 : نشريه دانشکده ادبيات و علوم انساني (تبريز) پاييز و زمستان 1386; 50(202 (ويژه نامه پژوهش هاي فلسفي)):89-111. |
ايمان گرايي، خاستگاه و رويکرد آن در تفکر ويتگنشتاين |
اكوان محمد* |
* گروه فلسفه، دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مرکزي |
ايمان گرايي ديدگاهي است که بر اساس آن، آموزه ها و اعتقادات ديني موضوع ارزيابي عقلاني قرار نمي گيرد؛ بلکه مستقل و متمايز از هر گونه نظام معرفتي به شمار مي آيد. ايمان گرايي در جهان معاصر به دو صورت ظهور پيدا کرده است؛ ايمان گرايي افراطي و معتدل. بر اساس ايمان گرايي افراطي، ايمان نه تنها برتر و فراتر از قلمرو عقل قرار دارد، بلکه ميان آن دو هيچ نسبتي وجود ندارد. اما بر طبق ايمان گرايي معتدل ايمان منطق و معقوليت خاص خودش را دارد و لزوما ميان عقل و ايمان تعارضي نيست. ويتگنشتاين جز ايمان گرايان افراطي به شمار مي رود. در اين مقاله تلاش شده است تا خاستگاه و رويکرد ديدگاه و انديشه ديني ويتگنشتاين مورد تحليل قرار گيرد و در برخي موارد با افکار و آراي ديگر متکلمين و فيلسوفان دين سنجيده شود، تا نقاط قوت و ضعف آن برجسته گردد. |
كليد واژه: ايمان گرايي، بازي هاي زباني، شيوه هاي زندگي، تجربه ديني، زبان ديني |
نسخه قابل چاپ |