جزوات و مقالات فلسفی

معقول هاي ثاني فلسفي ابزارهاي نگرش فلسفي اند، و فيلسوف با به كار گرفتن آنها مي خواهد اسرار و حقايق جهان هستي را كشف و تبيين كند. بنابراين اعتبار فلسفه در گروه ارزش و اعتبار اين دسته از مفاهيم است. از اين رو يكي از مباحث بنيادين درباره حقيقت فلسفه، پژوهش پيرامون اعتبار معقول هاي ثاني فلسفي است. اين نوشتار نظريه صدرالمتالهين را مبتني بر اثبات «وجود رابط» براي معقول هاي ثاني فلسفي از چند حيث مورد نقد قرار مي دهد: كاربرد «وجود رابط» كه خود از معقولهاي ثاني است به منظور اثبات وجود خارجي براي معقولهاي ثاني فلسفي ناروا است. استدلال صدرالمتالهين متضمن دور است. اثبات وجود ضعيف براي محمولهاي عدمي، با اصل محال بودن تناقض منافات صريح دارد. واقع نمايي فلسفه با اثبات «وجود رابط» براي معقولهاي ثاني فلسفي تامين نمي شود. بنابر نظريه ملاصدرا حكايتگري معقولهاي ثاني فلسفي از مصاديق خود، به صورت نمادين است و همين ويژگي، واقع نمايي آنها را مخدوش مي كند. در پايان به نظريه فيلسوفان برجسته بعد از ملاصدرا اشاره مي كنيم: از ديدگاه عبدالرزاق لاهيجي، معقول ثاني چون عروض خارجي ندارد، وجود خارجي نيز ندارد. ملاهادي سبزواري بر آن است كه عروض معقول ثاني فلسفي در عقل، ولي اتصاف معروض به آن در خارج است. طباطبايي استدلال و نظريه ملاصدرا درباره وجود معقول ثاني فلسفي را مي پذيرد

 نسخه قابل چاپ