پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
یک شنبه 24 اردیبهشت 1391 1:35 PM
6 : مقالات و بررسيها بهار و تابستان 1384; 38(دفتر 77 (2)):141-168. |
رابطه خدا و انسان از ديدگاه حضرت امام خميني و كي ير كگارد |
رحيم پور فروغ السادات* |
* دانشگاه اصفهان |
از ميان اموري كه به رابطه خدا و انسان مربوط مي شود ،سه مساله به طور مشترك در آثار امام خميني و كي يركگارد مورد توجه ويژه قرار گرفته است كه يكي از آنها «هبوط آدم» است كه منجر به ورود اولين انسان به جهان طبيعت شد. امام خميني معتقد است كه اين واقعه كليد باب بركات خدا و عامل بسط رحمت او بر جهان بشري است ولي كي يركگارد با اشاره به نافرماني آدم (ع ) و خوردن از درخت ممنوعه ،هبوط را مجازات يك گناه مي داند . از سوي ديگر كي يركگارد معتقد است كه خداوند چنان عشق و شفقت بيكراني به انسان دارد كه از سر لطف ،خود انسان مي شود و به زمين مي آيد تا در رنجهاي او شريك شود. اين رابطه منحصر به فرد كه كي يركگارد از آن به « انسان شدن خدا »تعبير مي كند از ديد امام ، امري مردود است ولي به نظرمي رسد كه آنچه ايشان در توضيح مقام خليفه اللهي انسان كامل و نيز در تبيين متمثل شدن آدم به صورت خداوند مي گويد ، بيان محتوا و مراد همان رابطه ويژه در فرهنگ اسلام است و اين رابطه ، مساله دوم ازسه مساله مورد بحث مقاله است . آخرين مساله مقاله، «ابتلا و آزموده شدن به سختيها» ست كه طي آن ، بناي ايمان به عنوان پل ارتباطي خدا و انسان ساخته مي شود و استواري اين بنا به نظر كي يركگارد با تسليم شدن به امر خدا سنجيده مي شود ، هر چند كه اين تسليم منفعلانه و از سر نارضايتي باشد ، اما از نظر امام خميني كيفيت تسليم در نحوه ايمان دخالت تام دارد واز اين رو نهايت ايمان رضاست، يعني تسليم با نهايت خشنودي نه مطلق تسليم . |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |