جزوات و مقالات فلسفی

برهان مشهور انسان معلق ابن سينا همواره مورد توجه متفكران مغرب زمين، از قرون وسطي تاكنون، بوده است و بسياري از فلاسفه غربي با بهره گيري از اين استدلال به طرح ايده هاي خويش پرداخته اند. يكي از نمونه هاي برجسته مشابه استدلال ابن سينا را مي توان در فيلسوف معروف قرن هفده اروپا و بنيانگذار فلسفه جديد، رنه دكارت - يافت. همين شباهت ميان دو اصل کوجيتوي دکارت و انسان معلق ابن سينا دست مايه آثار و بررسي هاي تطبيقي فراواني در ميان انديشمندان غربي و اسلامي شده است. بسياري از آنها ميزان شباهت ميان اين دو موضوع را به حدي رسانده اند که بر تاثيرپذيري و اقتباس دکارت از ابن سينا نيز تاکيد کرده اند. نگارنده مقاله حاضر بر آن است تا با بررسي اجمالي جايگاه اين دو نظريه در نظام فلسفي دو فيلسوف مورد نظر و با وارسي مباني و اهداف آنها به طرح و پاسخ گويي اين پرسش بپردازد كه تا چه ميزان مي توان اين دو نظريه مشابه را نزديك و در راستاي يكديگر دانست.

 نسخه قابل چاپ