جزوات و مقالات فلسفی

ظن از واژه هاي نسبتا پركاربرد در قرآن كريم است كه به جهت استفاده آن در موضوعات اعتقادي و اخلاقي، از اهميت بالايي در مباحث معرفت شناختي و اخلاقي قرآن برخوردار است. در برخي از آيات قرآن، «خاشعين» چنين توصيف شده اند كه آنها در مورد ملاقات پروردگارشان ظن دارند. در حالي كه، در موارد ديگري از قرآن آمده است كه كافران در اعتقاداتشان بر امور ظني اتكا دارند و نيز گفته شده كه ظن، انسان را از حقيقت بي نياز نمي كند. از اين رو، بيشتر مفسران بر آن شده اند كه ظن داراي دو معناي متضاد يقين و شك است. نويسنده اين مقاله ضمن بيان سه ديدگاه در مورد معناي اصلي ظن، ديدگاه راغب را در اين باره تقويت و سپس به طبقه بندي موارد كاربرد ظن در قرآن پرداخته است. همچنين رابطه مفهومي بين ظن با واژه هاي يقين، شك، حسبان و زعم بيان شده است.

 نسخه قابل چاپ