جزوات و مقالات فلسفی

يکي از مهم ترين مباحث معرفت شناسي ديني اين است که براي دست يابي به معرفت ديني، چه منبع يا ابزاري کارايي دارد؟ آيا راه معرفت در برابر ما گشوده است يا اينکه در انسدادي معرفتي به سر مي بريم؟ پاسخ هر فرد بدين پرسش بر مبناي معرفت شناختي ويژه آن فرد مبتني است. اگر او اين ديدگاه را پذيرفته باشد که از راه عقل نمي توان دين را شناخت، پاسخ وي به پرسش مذکور ممکن است اين باشد که منبع شناخت دين تجربه ديني، شهود، نقل وحي يا دليل نقلي يا گواهي حاکي از وحي است. اما اگر اين فرد پذيرفته باشد که از راه عقل مي توان دين را شناخت، پاسخ او به پرسش مزبور اين خواهد بود که گزاره هاي بنيادين عقايد ديني را مي توان از راه عقل اثبات کرد؛ از اين رو، عقل مهم ترين منبع شناخت اين بخش از دين است.
در اين نوشتار، به امکان دست يابي به معرفت عقلي در حوزه دين مي پردازيم و آنچه را ممکن است مانع از دست يابي به چنين معرفتي شود بررسي و ارزيابي مي کنيم.

 نسخه قابل چاپ