جزوات و مقالات فلسفی

تقريبا همه حکما در اينکه حرکت و زمان از ويژگي هاي موجودات مادي بوده و عالم تجرد و موجودات مجرد کاملا منزه و برتر از آنها هستند، اتفاق نظر دارند. اما مي توان با کمک مباني حکمت متعاليه و دقت نظر در مفاهيم «مجرد»، «مادي»، «حرکت»، و «زمان» ثابت کرد که تنها مراتب عالي تجرد فارغ از حرکت و زمان اند و در مراتب نازل «تجرد»، نه تنها دليل قاطعي بر استحاله «حرکت» و «زمان» نيست، بلکه چه بسا با الهام از پاره اي از آموزه هاي نقلي، بتوان ادله اي هم بر امکان و وقوع «حرکت» اقامه کرد.

 نسخه قابل چاپ