جزوات و مقالات فلسفی

بررسي و نقد شيوه يادكرد حمدون قصار در منابع معتبر تصوف، از آغاز قرن چهارم تا حدود قرن سيزدهم،‌ بخش نخست اين مقاله را تشكيل مي دهد. بخش دوم،‌ اطلاعاتي از زندگاني اين عالم فقيه و محدث را در بر مي گيرد و به اين پرسش ها كه آيا مي توان حمدون قصار را موسس فرقه ملامتيه ناميد؟ و آيا پيروان حمدون در زمان حياتش به نام حمدونيه يا قصاريه خوانده مي شده اند، پاسخ مي گويد و سپس، به طرح آرا و انديشه هاي او مي پردازد. بررسي ما نشان مي دهد كه وي خلق، نفس و دنيا را از موانع عمده راه كمال آدمي مي شمارد و به برگذشتن از آن ها توصيه و تاكيد مي دارد و براي نيل به اين مقصود، روش هاي تربيتي خاصي نيز ارايه مي كند؛ اما برخلاف آنچه بعضا ادعا مي شود در گفتار، كردار و شيوه تعليمي اش، از آنچه اسباب بغض و نفرت خلق را فراهم آورد و ملامت آنان را برانگيزد، كم ترين نشاني يافت نمي شود.
در اين مقاله به ضرورت، از شيوه زندگي حمدون نيز سخن به ميان آمده و آشكار شده كه وي علي رغم آن كه در خوار داشت نفس خويش مي كوشد و بر خود سخت مي گيرد، ديگران را گرامي مي دارد و با آنان رابطه اي مبتني بر مدارا و اغماض دارد. به علاوه او از مسايل پيرامون خويش نيز غافل نيست و از فرصت ها براي شناساندن آفات اجتماعي روزگارش بهره مي جويد.

 نسخه قابل چاپ