جزوات و مقالات فلسفی

چگونگي اقتباس و تاثيرپذيري فرقه هاي مختلف تصوف، از برخي آداب، اعمال و عقايد مشارب و مکاتب غير اسلامي، همواره در کانون توجه محققاني بوده است که در پي تحليل و تشريح ريشه ها و خاستگاه رفتار و افکار موجود در بين برخي از صوفيان و عرفاي ايراني و اسلامي اند. غالب اين محققان، بر اين موضوع اتفاق نظر دارند که برخي از مشابهت هاي موجود در افکار و اعمال صوفيان با مکاتب عرفاني ديگر چون عرفان بودايي، گنوستيک و... نشانه اي از تاثير عقايد و اعمال مکاتب غير بومي در حوزه تصوف ايراني، اسلامي است. با وجود آنکه بسياري از عقايد يا اعمال اقتباسي را نمي توان منفي و مانع سلوک دانست، بي گمان پاره اي از ديدگاه ها و رفتارها، به دليل الگوپذيري مردم ازکلام و رفتار صوفيان، مي تواند آثار بسيار منفي و ويرانگر به پيکره جامعه وارد کند. يکي از اقتباس هاي مخرب و خطرناک در سلوک صوفيانه، الگوبرداري پاره اي از فرقه هاي صوفيه و صوفي نماها از روش هاي شمني در رسيدن به خلسه و نشئگي است؛ مساله اي که تاکنون با جديت به آن توجهي نشده و يا به صورت کاملا سطحي بدان اشاره شده است. اين پژوهش، ضمن بررسي مرام فکري شمنيسم، به مسايلي مانند چرايي و چگونگي اقتباس برخي از صوفيان از روش هاي شمنيسمي براي ايجاد خلسه و توهم و رسيدن به استغراق و فنا پاسخ داده است.