جزوات و مقالات فلسفی

قرآن كريم افزون بر اين كه كتاب ديني و آسماني مسلمانان است، متني ادبي و هنري است و همه خصوصيات يك اثر هنري را چه به لحاظ فرم و چه به لحاظ محتوا داراست؛ از سوي ديگر، از آن جا كه عرفان و تصوف از يك ديدگاه، نگاه هنري به دين و متون ديني است، در روند تكامل تفسير، پاره اي از مفسران با توجه به اين دو ويژگي به تفسير قرآن پرداختند و حاصل آن پديد آمدن شيوه خاصي از تفسير شد كه مي توان آن را تفسير ادبي- عرفاني ناميد. نمونه برجسته اي از اين شيوه، نوبت ثالثه تفسير كشف الاسرار ميبدي است.
در اين مقاله كوشش شده با مقايسه اين تفسير با تفسير روض الجنان ابوالفتوح رازي- كه هر دو قرن ششم نوشته شده است- تاثير ديدگاه هاي عرفاني را بر تفسير قرآن نشان داده شود.

 نسخه قابل چاپ