جزوات و مقالات فلسفی

درون گرايي و دعوت به آرامش در دامن طبيعت را مي توان مهم ترين ويژگي شعر او دانست؛ اين بينش، ملهم از دو ويژگي بسيار مهم انديشه اوست: عرفان و رمانتيسم؛ به عبارت ديگر، تلفيقي از عرفان و رمانتيسم در شعر او به چشم مي خورد؛ اما همان گونه که عرفان سپهري، همان عرفان شناخته شده ايراني - اسلامي نيست، رمانتيسم او نيز کاملا با اصول اين مکتب هم خواني ندارد.
در اين مقاله، نخست، ضمن تحليل نگرش نويسندگان درباره سپهري، رويکرد عرفاني و سپس ديدگاه رمانتيک بررسي مي شود، و سرانجام، پيوند عرفان و رمانتيسم در شعر و انديشه او تبيين مي گردد.

 نسخه قابل چاپ