پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
شنبه 16 اردیبهشت 1391 11:01 PM
| 1 : متن پژوهي ادبي (زبان و ادب پارسي) زمستان 1388; 13(42):9-26. |
| اسب؛ پرتكرارترين نمادينه جانوري در شاهنامه و نقش آن در تكامل كهن الگوي قهرمان |
| قائمي فرزاد,ياحقي محمدجعفر |
|
اسب؛ براي خاندان هاي پهلواني و جنگاوران هند و اروپايي از ارزش توتمي ديرپايي برخوردار بوده، به همين دليل در شاهنامه كه اثري حماسي است، پرتكرارترين نمادينه جانوري را به وجود آورده است كه نمادينگي آن را تنها بايد در ارتباط با كهن الگوي قهرمان بررسي كرد. اين نماد جانوري كه در پيوند با آب و دريا (ارتباط با نيروي سرشار زمين و طبيعت) كامل مي شود، در حقيقت، تجسم قدرت غريزي ناخود آگاه اوست كه كهن الگوي قهرمان، با رام كردن آن (مهار غريزه خود)، مسير پيكار براي كمال و پيروزي را پشت سر مي گذارد. از اين ديدگاه نمادينگي اسب هاي شاهنامه را در ارتباط با كهن الگوي قهرمان مي توان به چهار بخش تقسيم كرد: |
| كليد واژه: اسب، شاهنامه، كهن الگوي قهرمان، اسطوره، نماد |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
