جزوات و مقالات فلسفی

منطق گفتگويي از جمله نظريه هايي است که در آن به زبان و سخن به عنوان پديده هايي اجتماعي نگريسته مي شود. اين نظريه که تاثير چشم گيري بر منتقدان و نظريه پردازان بعدي گذاشت، در قالب دو گزاره اصلي چندصدايي و تک صدايي، ظرفيت و افق تازه اي براي خوانش متون گوناگون به دست داد. اين مقاله درصدد است تا با بازخواني منطق الطير عطار بر اساس منطق گفتگويي ميخاييل باختين، ميزان همخواني اين تئوري را با روايت عطار از سير پرندگان به سوي سيمرغ، بررسي و تحليل نمايد. اين بررسي نشان مي دهد که عناصري همچون حقيقت مداري، وحدت گرايي و رابطه مريد و مرادي، از منطق الطير متني تک صدايي مي سازد، اما مواردي وجود دارد که اين متن را چندصدا کرده است؛ از جمله اين موارد، پيشبرد روايت با تکيه بر گفتگوست که موجب مي شود صداي شخصيت هاي ديگر نيز در کنار صداي نويسنده شنيده شود. افزون بر اين، تاکيد هدهد بر حرکت جمعي و پيدايش ديگربودگي که سرانجام، به فروپاشي شخصيت استعلايي هدهد مي انجامد و همچنين، وجود فضايي کارناوالي و نشانه هايي از نقيضه و سبک بخشي، خاصيتي چندآوايي به منطق الطير داده است.

 نسخه قابل چاپ