جزوات و مقالات فلسفی

نظريه خدامحور معناي زندگي بر آن است که ربط و نسبت خاص با خداوند يکي از شرايط ضروري جهت معناداري زندگي مي باشد. تفسيرهاي مختلفي از اين نظريه ارائه شده، اما مهم ترين تفسير خدامحور نظريه هدف الاهي است. بر اساس اين نظريه، تحقق بخشيدن به هدف خداوند تنها سرچشمه معناداري زندگي است. بر نظريه هدف الاهي نقدهاي بسياري همچون تقابل هدف خداوند با اخلاقي بودن و قدرت مطلق خداوند وارد شده، اما به اعتقاد تدئوس متز مهم ترين اشکال بر اين نظريه، تقابل نظريه هدف الاهي با ديدگاه خدامحور معناي زندگي مي باشد.بر اساس اين اعتراض اوصافي که سبب مي شود خداوند يگانه منبع معنا باشد (يعني فرازماني بودن، تغييرناپذيري، و بساطت) با هدفمند بودن خداوند در تعارض است. هدف اين مقاله پاسخ دادن به اين اشکالات بر اساس انديشه هاي علامه طباطبايي مي باشد. از ديدگاه علامه طباطبايي غايت خداوند از آفرينش، ذات متعالي خداوند است و انسان با حرکت ذاتي و ارادي خود مراتب وجود به سوي خداوند را سير مي کند و زندگي خويش را معنا مي بخشد.