جزوات و مقالات فلسفی

به رغم آن كه در فلسفه كلاسيك اسلامي، تاكنون بحث از اصالت و اعتباريت وجود و ماهيت با بحث معرفت شناسي دو بحث جدا و دور از يكديگر انگاشته شده اند، در اين مقاله سعي شده است با تبيين ربط بنيادي و وثيق اين دو عرصه به نقش کاملا تعيين کننده ديدگاه معرفت شناختي در اتخاذ هر يک از دو منظر اصالت وجود يا ماهيت تاکيد شود. در بخش نخست مقاله پس از آشکار شدن تلازم انگاره اصالت ماهوي با تلقي متعارف از علم ـ يعني باور به اين هماني ماهوي ـ و بيان ناسازگاري انگاره اصالت وجودي با چنين تلقي و باوري و به ويژه تبيين عقيم بودن راه حل هاي ارايه شده در حل شبهات وجود ذهني، ضرورت اتخاذ تلقي جديد و الگوي تازه اي در معرفت به اثبات مي رسد. سپس در بخش بعدي با تامل در معناي ماهيت و ماهيت معنا، حقيقت دو جنبه اي و ربطي و ظهوري علم مورد تبيين و تحليل عقلي قرار گرفته است. بر مبناي اين نگرش جديد از حقيقت علم که تحت عنوان نظريه اصالت پديداري معنا از آن ياد شده است تباين مفروض ميان اصالت ماهيت و اصالت وجود انکار شده و اذغان به اصالت هر دو مورد پذيرش قرار گرفته است. در بخش پاياني مقاله به معضل ديرين وحدت و کثرت پرداخته شده و بر پايه نظريه اصالت پديداري معنا تلاش شده است سر ناگشوده کثرت عرضي و تغايرات معنايي گشوده گردد و به مشکلات وجود ذهني نيز پاسخي شايسته داده شود.

 نسخه قابل چاپ