جزوات و مقالات فلسفی

يکي از تلاش هايي که در حوزه فلسفه طب صورت گرفت، تعميم آموزه هاي فلسفه علم به حوزه پزشکي بود. در اين زمينه آثار توماس کوهن بيشتر از ساير فلاسفه علم مورد عنايت قرار گرفت و تلاش شد بر اساس مفاهيم پاراديم، بحران پارادايمي، انقلاب پارادايمي، و وضعيت پزشکي در جهان امروز فهم شود. پزشکي امروز (بخوانيم مدرن) يک پارادايم است و اين پارادايم اکنون دچار بحران شده است. دو نشانه اصلي اين بحران يکم، اقبال بيماران به طب مکمل، و دوم درگرفتن بحث هاي فلسفي و اخلاقي در جامعه پزشکي هستند. به اين ترتيب در اين گفتار تلاش شده است با پاسخ گفتن به چهار پرسش اساسي وضعيت طب مدرن فهم شود. پرسش اول در مورد ماهيت خود طب است. اينکه در اين عالم مدرن، طب دقيقا چه تعريفي دارد، نقطه ورود به بحث است. پرسش دوم آن است که آيا پزشکي اساسا يک پارادايم است يا به طور بنيادين با معنايي که از پارادايم مراد مي شود، ناسازگار است. به اين ترتيب نشان داده مي شود که طبابت پارادايم نيست و زيست - پزشکي به مفهوم پارادايم نزديک تر است و زيست - پزشکي هم به مثابه پارادايم در بحران نيست.

 نسخه قابل چاپ