جزوات و مقالات فلسفی

اثر حاضر بر آن است که مراتب تجلي روح در تاريخ، بسط آگاهي و تحقق آزادي را در نظام فلسفي هگل، به منزله جامع ترين نظام فلسفي، تبيين و تصوير نمايد. اما ارايه اين تبيين و ترسيم آن تصوير، چنانچه بخواهد مقرون به صحت و بازنماي دقت نظام هگلي باشد، ناگزير است که دايره المعارف علوم فلسفي هگل را مواقف اين تجلي و مدارج آن ترقي در نظر گيرد و بدان طريق، سير تکاملي روح را در گام هاي بلند اين کتاب به نظاره بنشيند.
در اين اثر، «آگاهي» يا «روح» در آغاز، چونان امري ذهني و درون ذات در طلب مطلق و در قالب منطق به سير در مقولات انديشه مي پردازد. اما به دليل محدوديت هاي عالم اثبات و ميل به عالم ثبوت، در کتاب «طبيعت»، اين آگاهي به سمت امر برون ذات و «اشيا» موجود در جهان خارج سوق مي يابد و سرانجام در «فلسفه روح» است که روح به حظ نفس و وحدت محض ميان ذهن و عين، يا انديشه و هستي که اوج آگاهي و کمال آزادي است، دست مي يابد.

 نسخه قابل چاپ