جزوات و مقالات فلسفی

نظريه موسوم به «مبناگرايي سنتي» که اول بار ارسطو مطرح کرده بود، در قرون وسطي نيز مورد توجه قرار گرفت. توماس آکوئيناس نظريه مبناگرايي ارسطويي را با اندکي تغيير همچنان حفظ کرد. اما ويليام اکام با تلقي خاص خود از سازوکار حصول معرفت، مبناگرايي اي را ارايه داد که بر واقع گرايي مستقيم مبتني بود و با تاکيد بر يقيني بودن تجربه و رد نظريه صورت، طريقي را پيمود که برخي از ايرادهاي وارد بر مبناگرايي ارسطويي بر آن وارد نباشند. در اين نوشتار، نخست به مبناگرايي ارسطو و آکوئيناس اشاره مي کنيم و سپس به بررسي مبناگرايي اکام مي پردازيم. سرانجام نيز روشن خواهيم ساخت که مبناگرايي مورد نظر ويليام اکام با نظريه آشنايي مستقيم سازگار است. امروزه بسياري از مدافعان شاخص مبناگرايي سنتي، نجات اين نظريه را در گرو تمسک بر نظريه آشنايي مستقيم مي دانند.

 نسخه قابل چاپ