جزوات و مقالات فلسفی

در اين مقاله ضمن مروري بر تلاش هاي پيشين براي استقرار روان شناسي اسلامي، با نگرشي نوين، نخست به روشن سازي موضع روان شناسي اسلامي آينده نسبت به دانش آزمايشي پرداخته و ضمن تاييد آن، پايه هاي فلسفي الگوي روان شناسي اسلامي را مورد بررسي قرار داده و در پايان، چارچوب هاي فلسفي چنين الگويي ارايه شده اند. اين مقاله نشان مي دهد که روان شناسي اسلامي مي تواند پايه اي آزمايشي داشته و روش شناسي آن را بپذيرد و در عين حال، از بنيادهاي فلسفه اسلامي سود جويد. انسان را در يک چارچوب معين آزاد بداند، محتواي رواني را شامل پديده هاي سرشتي (فطري) و آموخته بداند، نگرشي خوش بينانه به انسان داشته باشد، موجود زنده را فعال و هدفمند فرض کند، تبيين هاي آزمايشي را به عنوان حلقه اي در ميانه پيوستار معلول - علت اوليه ارايه کند، ارزش هاي خود را از اسلام دريافت کند و هدفش کمک به موجود زنده براي خودشکوفايي به معناي اسلامي (زندگي در چارچوب ارزش هاي الهي) است.

 نسخه قابل چاپ