جزوات و مقالات فلسفی

ابن رشد برهان سينوي بر اثبات واجب الوجود را نمي پذيرد و آن را جدلي مي داند. در چرايي اين عدم پذيرش، نويسندگان بر دلايلي تکيه کرده اند، بعضي بر اين باورند که ابن رشد نتوانست به نحوه عروض وجود بر ماهيت، آن گونه که ابن سينا معتقد بود، برسد. هم چنين وي نتوانست امکان ماهوي را دريابد و امکان ذاتي را از امکان استعدادي تمييز دهد؛ از اين جهت، در فهم برهان ابن سينا عاجز ماند و اين عجز باعث شد که برهان سينوي به طور صحيح به غرب منتقل نشود. اما ابن رشد هم امکان ماهوي و هم نحوه عروض وجود و ماهيت را مي شناخت، اما با توان فلسفي آن دوره که هنوز مساله اصالت وجود و مساله جعل وجود مطرح نبود، امکان ماهوي نمي توانست پايه برهان قرار گيرد و او مجبور بود که ممکن را به حقيقي (موجودات داراي قوه و فعل) و ممکن ضروري تقسيم کند تا بتواند چهره معقولي از برهان به دست دهد.

 نسخه قابل چاپ