پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
شنبه 16 اردیبهشت 1391 9:14 AM
| 6 : فلسفه دين بهار 1389; 7(5):113-140. |
| سعادت از نظر ابن سينا |
| خادمي عين اله* |
| * دانشگاه شهيد رجايي |
|
ابن سينا سعادت را به مطلوب بالذات و غايت لذاته تعريف مي کند. او سعادت را از يک حيث به دو قسم 1.سعادت در قياس با قواي مختلفي نفس و 2.سعادت در ارتباط با خود نفس تقسيم مي کند. او از جهت ديگر، سعادت را به جسماني (بدني) و روحاني (نفساني) تقسيم مي کند و بر اين باور است که سعادت روحاني اصل و سعادت جسماني فرع است. هم چنين از حيث ديگر، سعادت را به مطلق و مقيد تقسيم مي کند و مدعي است که سعادت و شقاوت مطلق در دنيا قابل حصول نيست. و در نهايت، در پاسخ به پرسش چيستي سعادت قصوي و امکان دست يابي به آن در دنيا، سخن مي گويد. گرچه بوعلي در آثار متعددش درباره ملاک دست يابي به سعادت عظمي به گونه اي متفاوت اظهارنظر مي کند، اما اين وجوه مختلف قابل جمع هستند و در مورد امکان دست يابي به سعادت قصوي در دنيا، بر اين باور است که اين امر در دنيا دست يافتني نيست. |
| كليد واژه: سعادت، سعادت عظمي، جسماني، روحاني و جامع نگر |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
