پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
جمعه 8 اردیبهشت 1391 6:27 PM
1 : حكمت و فلسفه پاييز 1387; 4(3 (پياپي 15)):7-23. |
فلسفه نيچه يا نيچه فيلسوف |
كرباسي زاده اصفهاني علي* |
* اصفهان، ميدان آزادي، دانشگاه اصفهان، دانشكده ادبيات و علوم انساني، گروه فلسفه |
از دوران باستان تاكنون، فلسفه از سوي فيلسوفان به اشكال و صور گوناگون تعريف شده است. هر چند نيچه نيز، كه خود را «فيلسوف» مي دانست، تعريفي از «فلسفه» ارايه نمود، اما تعريف و برداشت او از «فلسفه» با ساير تعاريفي كه تا زمان او مطرح شده بود، تفاوت بنيادي داشت و براي نخستين بار از زاويه اي جديد و نگاهي نو به «فلسفه» نظر انداخت. نيچه با به زير نقد كشيدن پيش فرض هاي اصلي نظام هاي متافيزيكي، فلسفه را در ذات و اساس خود، نيست انگارانه و دوران آن را پايان يافته تلقي كرد. او «فلسفه» را سخن نابهنگام و خلاف عادت مي دانست و كار خود را عبارت از «فلسفه» و نامي نيز كه براي خود برگزيد، نه شاعر يا دانشمند يا روان شناس، كه «فيلسوف» بود. نيچه با تقسيم فيلسوفان به دو گروه قانونگذاران يا فرمانروايان، و مطيعان يا فرمانبران يا به بياني ديگر، فيلسوفان آفريننده ارزش ها و فيلسوفان اهل معرفت يا عاشق حقيقت، فيلسوف راستين و از جمله خودش را از گروه اول يعني همان فيلسوف نابهنگام دانست و خود را «فيلسوف آينده» و فلسفه اش را فلسفه اي از آن آيندگان به شمار آورد. |
كليد واژه: فلسفه، فيلسوف، فلسفه آينده، فلسفه حيات، تفسير، ارزشيابي، نظريه چشم انداز، معرفت، حقيقت |
![]() |
نسخه قابل چاپ |