پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
جمعه 8 اردیبهشت 1391 6:11 PM
2 : حكمت سينوي (مشكوه النور) پاييز و زمستان 1389; 14(44):24-39. |
تاثير ابن سينا بر وجودشناسي دنس اسكوتوس |
عباس زاده مهدي* |
* پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي |
تبيين تاثير آرا ابن سينا بر افكار اسكوتوس و مقايسه ديدگاه هاي اين دو متفكر در زمينه مباحث وجودشناسي از بايسته هاي بازخواني فلسفه مدرسي اسكوتوس و از لوازم شناخت جايگاه تفكر فلسفي ابن سيناست. به رغم اين که هر دو متفكر در گستره افکار فلسفي خود به نحوي تحت تاثير ارسطو و سنت مشا بوده اند و بالطبع شباهت هاي فراواني در آرا اين دو متفکر وجود دارد، ولي تفاوت هايي نيز ميان آن دو قابل طرح و بررسي است. از اين جهت زمينه منطقي براي مقايسه آرا اين دو انديشمند وجود دارد، البته بايد توجه داشت كه به هر حال اسكوتوس در فضاي فكري مسيحيت مي انديشيده، در حالي که شالوده فکري ابن سينا مباني اسلامي است و اين تفاوت فضا و فرهنگ را ضمن هر مقايسه اي همواره بايد مدنظر داشت، چنانچه گاهي برخي دواعي و انگيزه هاي ديني و كلامي در مباحث وجودشناختي اسكوتوس تاثير خود را نشان مي دهد. اسكوتوس در مباحث وجودشناختي، مانند لحاظ «موجود» به مثابه موضوع اصلي مابعدالطبيعه و بهره گيري از دلايلي همانند، در اثبات اين مدعا، توجه به مفاهيم اوليه و ثانويه، صفات موجود، عدم لحاظ موجود به مثابه «جنس» موجودات، اشتراك معنوي مفهوم موجود و لحاظ تشكيك يا درجات شدت و ضعف در حقيقت موجود، و سرانجام تمايز وجود و ماهيت، کاملا تحت تاثير ابن سينا قرار دارد. |
كليد واژه: وجود، موجود، ماهيت، وجود شناسي، مابعدالطبيعه، اشتراك معنوي، استعلايي |
![]() |
نسخه قابل چاپ |