جزوات و مقالات فلسفی

مفهوم «جهانهاي ممکن»، که ظاهرا نخستين بار لايب نيتس آن را به کار برد، در دوران اخير به واسطه نقشي که در دلالت شناسي منطق موجهات داشته است، بدان توجه شده است. مهم ترين نظرياتي که در باب جهانهاي ممکن وجود دارد، به دو دسته کلي فعليت گرايي و امکان گرايي تقسيم مي شوند که از هر يک روايتهاي مختلفي ارايه شده است. در اين جستار، روايتهاي ديويد لويس و کريپکي از امکان گرايي و روايتهاي رابرت استالنکر، رودريک چيزم، رابرت آدامز والوين پلنتينگا از فعليت گرايي نقد و بررسي شده است.

 نسخه قابل چاپ