جزوات و مقالات فلسفی

يكي از استدلال هاي ارايه شده در زمينه اثبات وجود خدا و معقوليت باورهاي ديني، استدلالي است كه به «شرطيه پاسكال» يا «شرط بندي پاسكال» مشهور است. اين استدلال كه از مناقشه انگيزترين استدلال هاي اثبات وجود خدا و معقوليت باورهاي ديني در مباحث فلسفه دين است، بيان مي دارد در جايي كه دلايل و استدلال هاي عقلي و نظري اثبات وجود خدا كفايت نكنند، باز هم باور به وجود خدا و ديگر باورهاي ديني از جمله باور به زندگي پس از مرگ، و زندگي بر اساس اين باورها، تنها گزينه معقول و محتاطانه پيش روست و دورانديشي، احتياط و مصلحت انديشي اقتضا مي كند كه در مقام عمل و تصميم سازي، وجود خدا و حقانيت آموزه هاي ديني را مورد اذعان و اقرار قرار دهيم و بر حقانيت آن ها شرط بندي كنيم. اين استدلال با قرار گرفتن در چارچوب نظريه تصميم سازي و با توجه به مباحث «حساب احتمالات» و «سود مورد انتظار» (سود محتمل) و محاسبه ريسك، پرورش و پيرايش يافته و منجر به ارايه چهار تقرير جديد از آن شده است كه عبارت اند از «استدلال برتري»، «استدلال سود مورد انتظار»، «استدلال سود مورد انتظار برتر» و «استدلال برتري قاطع».

 نسخه قابل چاپ