پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
سه شنبه 5 اردیبهشت 1391 10:27 AM
| 6 : پژوهشنامه فلسفه دين (نامه حكمت) بهار و تابستان 1385; 4(7):129-144. |
| عبد؛ استعاره كانوني در انسان شناسي قرآن |
| عندليبي عادل* |
| * دانشگاه امام صادق (ع) |
|
اين مقاله بر آن است که از ميان استعارات به کارگرفته شده در قرآن کريم براي اشاره به انسان در ارتباطش با خدا، استعاره انسان به مثابه بنده نقشي کانوني و فرهنگ ساز داشته است. مقاله پس از معرفي ارزش شناختي استعارات، براي بازشناسي عناصر معنايي عبد، با نگاهي مردم شناختي رابطه عبد و رب را به عنوان يک نهاد اجتماعي مي کاود و به تحليل حوزه معنايي استعاره انسان به مثابه عبد در متن قرآن کريم مي پردازد. سپس به چگونگي کاربرد نظام مند اين استعاره در ساختمان مفاهيم قرآن و انسجام آن با ساير مفاهيم توجه مي كند و در ادامه، ضمن بررسي تحولات معناشناختي اين استعاره در سنت اسلامي، به واکاوي پيشينه فرهنگي چنين تلقي از انسان مي پردازد. |
| كليد واژه: استعاره، عناصر معنايي، عبد (بنده)، رب (سرور)، انسان، قرآن |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
