جزوات و مقالات فلسفی

دکارت در آثار خود، با استفاده از براهين و استدلال هاي عقلي، سعي در تشريح يکي از مسايل بنيادين فلسفي، يعني اثبات مبدا هستي دارد. او با در هم شکستن شالوده اسلوب هاي گذشته و با بهره گيري از ابزار خرد، در پي شناخت و تبيين نقش خداوند به عنوان امري يقيني و جوهري نامتناهي در جهان هستي است. دکارت، ضمن فطري خواندن حس خداخواهي در انسان، آن را ناشي از ميل کمال جويي انسان مي داند.
ادله دکارت براي اثبات وجود خداوند، ادله اي فلسفي است، نه کلامي؛ زيرا آرايي که دکارت درباره ذات خداوند و جاودانگي روح انساني ارايه مي دهد، تنها با كمك خرد استدلالي و فلسفي قابل تفسير است. خردباوري دکارتي براي تبيين نقش مبدا هستي؛ ديدگاه ها و راهکارهاي علمي و در عين حال روحاني او براي اثبات وجود خداوند؛ بهره گيري او از مباني رياضي و علم مكانيك براي تبيين جهان مادي؛ و بالاخره باور قلبي، سلوک عقلاني، خشوع معنوي و آرامش عميق دکارت در برابر اراده پروردگار، از جمله مواردي است که در اين مقاله تحليل مي شوند.

 نسخه قابل چاپ