جزوات و مقالات فلسفی

در اين مقاله، به تحليل انتقادي از تفسير رورتي از رابطه نفس يا خود با جهان پرداخته شده است. رورتي به سه مدل از رابطه بين نفس و جهان قائل است. در مدل اول، هم خود و هم جهان، هر يک به دو لايه تقسيم شده اند. در مدل دوم، نفس نسبت به جهان چند لايه و پيچيده شده و در مقابل، جهان چيزي بيش از اتم ها و خلا که تابع قوانين مکانيکي است نيست. گر چه در مدل هاي اول و دوم، بين جهان و خود روابطي از جمله رابطه بازنمايي برقرار است ولي در مدل سوم، ديگر جهان واقعيتي نيست که بايد بازنمايي شود؛ بلکه چيزي جز همان محيط پيراموني نيست که با آن فقط رابطه علي داريم نه رابطه بازنمايي. در اين تفسير، رورتي سعي دارد از تفسير واقع گرايانه و ثنويت گرايانه مدرن از نوع دکارتي- کانتي بپرهيزد ولي گاهي از همان تفکر واقع گرايانه اي استفاده مي کند که درصدد رد آن است. در اين مقاله سعي شده است با تشريح رابطه خود و جهان، به اين جنبه از تفکر رورتي که رنگ و بوي واقع گرايانه دارد اشاره شود.

 نسخه قابل چاپ