جزوات و مقالات فلسفی

پاسکال، در باب نظريه هاي توجيه معرفت شناختي، حامي «نظريه مبناگروي» است. از منظر او، باورهاي پايه بر سه قسم اند: باورهاي پايه تجربي، باورهاي پايه رياضي، و باورهاي پايه ديني. پاسکال، توجيه باورهاي پايه تجربي را از طريق «تجربه»، و توجيه دو قسم رياضي و ديني را از طريق منبعي موسوم به «دل» مي داند. اين مقاله مي کوشد با واکاوي آثار پاسکال، جايگاه «دل» را در انديشه پاسکال، در مقام توجيه باورهاي پايه رياضي و ديني، به خصوص باورهاي ديني، نشان دهد، و بدين وسيله، تقريري روشن از معرفت شناسي او ارايه کند. همچنين مي کوشد تا معلوم سازد از منظر پاسکال، تفاوت دل با عقل چيست، و چرا پاسکال در نظام معرفت شناسي خود، دل را به جاي عقل به کار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ