جزوات و مقالات فلسفی

ارسطو در کتاب باري ارمينياس بحثي را درباره تعين صدق گزاره هاي ناظر به آينده مطرح کرده است که از جمله بحث انگيزترين مباحث وي به شمار آمده است. وي با بر شمردن توالي فاسد تعين صدق و يا کذب گزاره اي مانند «نبرد دريايي فردا در تنگه ها صورت خواهد گرفت»، نوعي عدم تعين و امکان را – موسوم به امکان استقبالي – در رويدادهاي آينده اثبات مي کند که رويدادهاي مربوط به زمان حال و يا گذشته فاقد آن مي باشند. بحث امکان استقبالي به فلسفه اسلامي راه يافت؛ و مورد نفي و اثبات قرار گرفت و در اين کشاکش نکات معرفت شناختي، هستي شناختي، منطقي و کلامي در خور توجهي مطرح شد. در اين مقاله تلاش شده با گزارش تحليلي و ارزيابي انتقادي سخنان ارسطو، فارابي، ابن سينا، خواجه نصير طوسي، صدرالمتالهين، ملاهادي سبزواري و دو تن از فيلسوفان معاصر، اولا با تحولات تاريخي طرح اين مساله آشنا شويم و ثانيا نقاط قوت و ضعف ديدگاه هاي گوناگون در اين مساله را بشناسيم و ثالثا از ديدگاه مورد نظر خود دفاع کنيم.

 نسخه قابل چاپ