جزوات و مقالات فلسفی

رابطه خدا و جهان كه در حوزه انديشه هاي انساني عمري به درازاي تفكر بشر دارد، جزو بنيادي ترين مسايل فلسفه و كلام در دنياي اسلام به شمار مي آيد. چرايي و چگونگي پيدايش نظام آفرينش، تناقض نماهايي نظير وحدت و كثرت، حادث و قديم، اراده و ضرورت علي، اول الاوائل، آخرالاواخر و ... اندكي از بي شمار مسايل فلسفي است كه آرامش و قرار را از ذهن متفكران در طول تاريخ گرفته است. پيدايش ديدگاه هاي طبيعت گرايانه محض، پوچ گرايي سو فسطايي، اصالت انسان، تفكر خدامحوري و ده ها نحله فكري ديگر هر يك حاكي از تلاش مستمر و همه جانبه انديشمندان براي تبيين ارتباط خدا و جهان است. در مقاله حاضر، نگارنده با اشاره اي بسيار گذرا به پيشينه بحث صفت عنايت الاهي، به تبيين ديدگاه دو فيلسوف نامدار جهان اسلام شيخ الرييس ابن سينا و حكيم صدرالمتالهين و اختلاف نظر آن دو در اين باره و بيان كيفيت فاعليت خداوند مي پردازد.

 نسخه قابل چاپ