جزوات و مقالات فلسفی

به نظر سارتر هستي داراي سه ساحت است: هستي في نفسه، كه از هيچ آگاهي برخوردار نيست و به تمامي، داده شده و بالفعل است. هستي لنفسه، كه آگاهي مي باشد و امكان پويايي دارد، و هستي لغيره. اصلي كه سارتر، تفكر خود را با آن آغاز مي كند، تقدم وجود بر ماهيت است كه آزادي، انتخاب، مسووليت و شكل گيري هويت انسان در آينده را ممكن مي سازد. لنفسه همان انسان است، اما نه از حيث بدن و جسم؛ بلكه از جهت آگاهي، آزادي، عمل و قدرت بر نفي. آگاهي هيچ محتوايي ندارد، و تنها در ارتباط با متعلقات خود معنا پيدا مي كند. انسان همواره امكان نفي يا طرح اموري را دارد، از اين رو آزادي نيز همواره همراه اوست.آزادي هر چند مطلق است، با موقعيت و وضعيت هاي بشري محدود مي شود. آزادي مطلق و مسووليت كلي و هراس حاصل از آن، انسان را به سوء نيت و خود فريبي سوق مي دهد. آزادي و آگاهي در عمل چهره مي گشايند، و انسان عبارت است از مجموع اعمال خود.

 نسخه قابل چاپ