جزوات و مقالات فلسفی

عموما تصور مي شود که نيوتن از بدو کاوش هاي طبيعت شناسانه اش داراي روشي بوده که همواره از آن آگاهانه پيروي مي کرده است و دو کتاب بسيار تاثيرگذارش، اصول رياضي فلسفه طبيعي و علم الابصار، مولود پيروي از آن روش است. اما اينشتاين هشدار مي دهد که اگر مي خواهيد چيزي از فيزيکدانان درباره روش هايي که به کار گرفته اند بدانيد "به حرف هاي آنها گوش ندهيد، و توجه خود را معطوف به اعمال آنها کنيد".
با توجه به هشدار تامل انگيز اينشتاين، در اين مقاله کوشيده ام تا اولا آنچه نيوتن در طبع هاي مختلف علم الابصار درباره روش علمي و قواعد روش شناختي اش اظهار کرده مورد بازيابي و شناسايي قرار دهم. ثانيا، تلاش شده تا آنچه را نيوتن در عمل انجام داده شناسايي و ارايه کنم. در جريان اين بازشناسايي ها، آشکار مي شود که ميان آنچه نيوتن درباره روش کار و کاوش گفته و آنچه در عمل انجام داده تغاير و تعارضات آشکاري وجود دارد. همچنين، اين کاوش آشکار مي کند که ابدا چنين نبوده که از ابتدا نيوتن به يک مجموعه خاصي از قواعد روش شناختي آگاهي داشته و از آنها آگاهانه پيروي کرده است. نيوتن تنها پس از مواجهه با سيل خروشاني از انتقاداتي که متوجه طبع اول اصول رياضي شد به قواعد روش شناختي روي آورد.
در طبعهاي مختلف کتاب علم الابصار در سال 1704، 1706، 1717، نيوتن به تدريج به طرح قواعد و اصول روش شناختي و مابعدالطبيعي اي مي پردازد تا نظريات طبيعت شناسانه اش مقبول و موجه شود.

 نسخه قابل چاپ