جزوات و مقالات فلسفی

بسياري از متفكران اخلاق معاصر، معتقدند ورزش در رشد فردي و اجتماعي تاثير داشته و ورزش هر جامعه، چون آيينه اي انعكاس دهنده فرهنگ آن جامعه است. با اين تفاوت كه ورزش ضمن تاثيرگذاري، مي تواند از ارزشهاي جامعه نيز، تاثير بپذيرد. بنابر اين، ورزش مقوله اي است كه در يك جامعه مي تواند مسايل فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و سياسي و ... را تحت الشعاع خود قرار دهد. در ميان تمام مسايل فوق، آنچه از همه بيشتر مورد بي مهري واقع شده، بحث فرهنگي و اخلاقي ورزش است، موضوعي كه در جوامع مختلف و از جمله جامعه خودمان، كمتر به آن پرداخته شده است. شايد به جرات بتوان گفت، در يك رويداد ورزشي خواه كوچك يا بزرگ، آنچه به آن زيبايي مي بخشد، نمايش ارزشهاي اخلاقي است. احترام به قوانين، به حريفان، به داوران و تماشاگران، به همراه گذشت، بردباري، جوانمردي، عدم خشونت و تهاجم، به كار نبردن الفاظ زشت، استفاده نكردن از داروهاي نيروزا (دوپينگ) و مسايلي از اين دست از آن جمله هستند.
در اين مقاله سعي شده است، اخلاق ورزشي با رويكرد بازي منصفانه ورزشي مورد بررسي قرار گيرد. محوريت فضايل، بازي، رقابت منصفانه، احترام به قوانين و توافق، برداشت هاي متفاوتي است كه از اين نوع بازي ارايه شده است. بر اين اساس، اين نوع بازي در كل جامعه ورزشي، اعم از ورزشكاران، مربيان، داوران، تماشاگران و رسانه ها و تعامل نوع ورزش با اخلاق و مشكلات اخلاقي مرتبط با هر حوزه مورد بررسي و نقد قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ