جزوات و مقالات فلسفی

امروزه در مباحث اخلاقي راجع به سقط جنين سه ديدگاه کلي وجود دارد: مخالفت با سقط جنين جز در شرايط اضطراري؛ موافقت مطلق، و سوم، ديدگاه ميانه يا موافقت مشروط. يکي از رهيافت هاي مهم در ميان مدافعان مطلق يا مشروط سقط جنين، رهيافت مبتني بر حق زن بر بدن خود است. در اين رهيافت مهم ترين و تاثير گذارترين استدلال از آن جوديث تامسون، در مقاله معروف "دفاع از سقط جنين" است. تامسون در اثبات مدعاي خويش مبني بر اينکه دست کم در برخي موارد، مثل تجاوز به عنف، سقط جنين از حيث اخلاقي جايز است به ارايه استدلال مستقلي نمي پردازد، بلکه با استفاده از حق مادر بر تن خود، به تضعيف استدلال طرفداران مخالفت مطلق با سقط جنين مي پردازد. يکي از مهم ترين نقدهاي صورت گرفته بر استدلال تامسون از آن فرانسيس بکويث است. اشکالات مطرح شده از سوي بکويث ذيل سه عنوان کلي حقوقي، ايدئولوژيکي، و فلسفي آمده است. موضوع مقاله پيش رو، بررسي و نقد استدلال تامسون و نقدهاي وارد شده بر آن خصوصا نقدهاي فلسفي مطرح شده از سوي بکويث است.

 نسخه قابل چاپ