پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
یک شنبه 3 اردیبهشت 1391 1:17 PM
4 : پژوهش هاي فلسفي - كلامي بهار و تابستان 1389; 11(3-4 (43-44)):75-97. |
تفسير وحي با محوريت آيه 51 سوره شوري |
رئيسيان غلام رضا,شاه پسند الهه |
القا حقائق الاهي از جانب خداوند به پيامبران، همواره به يک نحو نبوده، بلکه به شيوه هاي گوناگون صورت مي گرفته است. اين شيوه ها، در آيه 51 سوره شوري به سه مورد محدود شده است؛ در اين آيه، وحي، من ورا حجاب و ارسال رسول، سه گونه تکليم الاهي با پيامبران معرفي شده است. نوع اول، وحي نام گرفته است؛ اين در حالي است که هر سه قسم، گونه هايي از وحي هستند. شايد بهترين راه براي فهم چيستي نوع اول، جستجويي در مفهوم و مصداق دو قسم ديگر باشد؛ چراکه هرچند اين سه، در اصلِ تکليم و نتيجه، که انتقال پيام است، اشتراک دارند؛ اما ظاهر آيه، بيانگر تقابل اين انواع است؛ تقابلي در شيوه انتقال پيام. وحي ارتباطي است بي واسطه؛ اما دو نوع ديگر، واسطه هايي از حجاب و رسول به همراه دارند. تبيين هر کدام از اين شيوه ها، به ويژه وحي و شناسايي مصاديق آنها، محور اين مقاله است. پيش فرض اين پژوهش اين است که اين تکليم، به هر شکل که باشد، در مورد وحي قرآني، در همان مرحله نزول داراي جنبه گفتاري و زباني بوده است. |
كليد واژه: وحي، تکليم، حجاب، واسطه، رسول، فرشته |
نسخه قابل چاپ |