جزوات و مقالات فلسفی

فرآيند تکوين علم ديني به اين نحو قابل تصور است که پشتوانه هاي متافيزيکي برگرفته از انديشه هاي ديني در مراحل مختلف فعاليت علمي به کار گرفته شود؛ به سخن ديگر، هرگاه مضامين متافيزيکي بتوانند در مراحلي چون گزينش مساله، انتخاب مفاهيم و الگوهايي براي فهم مساله، طرح پ‍ژوهش، انجام مشاهده، پيش بيني و تفسير، تاثيرآفريني خود را آشکار کنند، فرآيندي شکل گرفته است که محصول آن، دانش هايي متناسب با انديشه هاي ديني خواهد بود.
بنابراين، انديشه توحيدي پژوهشگر و نوع نگاه او به هستي در پژوهش او و نتايج حاصل از تحقيق او تاثير مي گذارد. قطعا يک پژوهشگر موحد جهان را يک قطبي ديده و براي موجودات ماهيت «از اويي» و «به سوي اويي» قايل است. در چنين تفکري با توجه به تعريفي که از انسان و نيازهاي مادي و دنيايي او مي شود، جهت گيري علم در راستاي رسيدن انسان به کمال قرب الاهي قرار مي گيرد.
در متون ديني و سيره ائمه نيز تشويق به پژوهش علمي و ارايه شيوه هاي مناسب تحقيق و استفاده از نتايج اين پژوهش ها جهت تقويت بينش توحيدي (افزايش ايمان) و تصحيح شيوه زندگي و نحوه برخورد با طبيعت و موجودات (عمل صالح)، مشاهده مي شود. علم کيمياي جابربن حيان نمونه اي عيني از علم ديني است که در تاريخ تمدن اسلامي شکل گرفت؛ علمي که از جهت روش، هدف، فرضيه پردازي و تفسير تحت تاثير انديشه ديني قرار داشت.

 نسخه قابل چاپ