جزوات و مقالات فلسفی

در اين نوشتار مي کوشيم پس از بيان ضرورت، چيستي و سرچشمه اصلي عمل، با استناد به رويکردي ميان متني به تحليل مساله عمل و ترک عمل در مثنوي و گيتا بپردازيم. اين مقاله مشتمل بر سه بخش است. در بخش اول ضمن بيان مقدمه اي کوتاه با اشاره به مفهوم عمل و انجام تکاليف ديني بر مبناي دو کتاب مذکور از ضرورت عمل به منزله وسيله و سبب وصول به حق سخن رفته و گفته شده که شان حقيقي انسان در اين جهان عمل است نه ترک عمل.
در بخش دوم مقاله از چيستي، سرچشمه اصلي و اقسام عمل سخن به ميان آمده است، و گفته شده که بر اساس گزارش هاي مثنوي و گيتا عمل آدميان بنا بر اغراض مختلف، متفاوت مي شود. برخي از سر ترس، برخي از سر عادت و برخي از سر عشق و ايمان عمل مي کنند. اما بنياد حقيقت عمل در توجه به نفس عمل است.
در بخش سوم نيز از مساله ترک عمل بحث شده است. در اين بخش، بي عملي محض در ترک تعلق خاطر و عدم دلبستگي به نتيجه عمل تفسير شده است. از اين رو ترک عمل در اين متون به معني ترک تعلق خاطر است که از عمل ناشي مي شود. يعني مرتبه اي که سالک در آن به فراسوي اغراض معتبر در اين جهان خاکي دست مي يابد.

 نسخه قابل چاپ