آسمان شب از دریچه دوربین برترین عکاسان جهان / گزارش تصویری
یک شنبه 21 شهریور 1389 12:55 PM
نمایشگاهی از برترین عکسهای نجومی سال در رصدخانه سلطنتی گرینویچ بر پا شده است. از میان تصاویر برگزیده میتوان به عکسهایی از شفق شمالی، کسوف و اولین گذر دنبالهدار لولین از منظومه شمسی اشاره کرد.
از پنجشنبه گذشته نمایش برترین عکسهای نجومی سال در رصدخانه سلطنتی گرینویچ لندن آغاز شده است. نیوساینتیست از میان این تصاویر چندتایی از برگزیده عکسهای شرکتکننده در رقابتهای عکاسی را انتخاب کرده است که به نمایش شفق شمالی، کسوف و گذر ستارهای دنبالهدار از منظومه شمسی پرداختهاند. بریستول در آتش رگههای قرمز بدنه کاج به شکل تصادفی و زمانی که تام لو، عکاس این عکس سرگرم آمادهسازی تجهیزات عکاسی بوده ایجاد شدهاند. این عکس تصادفی نه تنها بهترین عکس در بخش «زمین و آسمان» شناختهشده بلکه بهترین عکس نجومی سال نیز لقب گرفته است. این عکس که توسط فردریک برومز در جنگلهای تایگا واقع در جزیره کوالویا، نروژ از میان درختان بلند سوزنی از شفق شمالی گرفتهشده به عنوان یکی از بهترین عکسهای بخش «زمین و آسمان» انتخاب شده است. اگر به سمت چپ تصویر نگاه کنید میتوانید کمربند صورت فلکی جبار را که شامل سه ستاره درخشان است، تماشا کنید. سحابی تاریک سراسبی و سحابی جبار را نیز میتوانید ببینید. این ابرهای تشکیلشده از گاز، گرد و غبار کیهانی و دیگر مواد به آهستگی سرد و منقبض میشوند و در نهایت میتوانند ستارهها یا سیارات دیگری را شکل دهند. زمانی که این ابر نواختر منفجر شده، احتمالا جرم حاصل از انبساط گازها مانند هلال ماه در آسمان میدرخشیده و با چشم غیرمسلح نیز قابل رؤیت بوده است. اما در حال حاضر رؤیت این سحابی زیبا و عکاسی از آن کار چندان سادهای نیست. همین دلیل باعث شده این عکس زیبا برنده دومین جایزه بخش «خارج از منظومه شمسی» باشد. در اطراف خورشید میتوان رگههای بسیار روشنی از نور را مشاهده کرد که سیخک خورشید نام دارند. آنها فضایی به پهنای 500 کیلومتر را اشغال کردهاند و تا ارتفاع چندینهزار کیلومتری کشیده شدهاند. تاج خورشیدی نیز به شکل زیبایی اطراف خورشید گرفته را پوشانده است. ریچارد هایبی که این عکس را از اولین حضور لولین در منظومه شمسی گرفته، یکی دیگر از عکاسانی است که مورد تقدیر کمیته داوران در بخش «منظومه شمسی ما» قرار گرفته است. احتمال میرود رنگ سبز روشن اطراف این دنبالهدار از گازهای اتمسفری آن که فضایی به ابعاد مشتری را اشغال کردهاند حاصل شده باشد.
بد نیست یادآوری کنیم که سال گذشته شاهد چهار خسوف و دو خورشیدگرفتگی بودیم. کسوف 22 جولای گذشته که بیش از 6 دقیقه به طول انجامید، بزرگترین خورشیدگرفتگی قرن بود. |