تصویر لپ تاپ دو صفحه ای توشیبا

با باریک ترین لپ تاپ جهان آشنا شوید
Dell Adamo
سری لپ تاپ های Adamo شرکت Dell از همان ابتدا به هیچ وجه عادی نبوده است. این ماجرا از نشت ویروسی اخبار و اطلاعات بر روی سایت های غیرموثق آغاز شد، با یک معرفی عجیب در CES ادامه پیدا کرد و با یک انفجار از پخش اطلاعات عمومی درباره ی مؤلفه های فوق العاده کم مصرف و قیمت فوق العاده بالای این محصولات به نقطه ی اوج خود رسید. اما سرانجام ما این شانس را پیدا کردیم تا ببینیم که پاسخ Dell به MacBook Air ( و Lenovo X301 بعنوان یک معیار مناسب) در دنیای واقعی چه عملکردی دارد. مشکل اصلی این است که آیا این زیبایی ارزش زمان و مشکلات مرتبط با خود و همچنین مبلغ سنگینی که برای آن می پردازید را دارد؟ برای آشنایی با آنچه که Dell Adamo در اختیار شما قرار می دهد (یا نمی دهد) به مطالعه ی این مقاله ادامه دهید.
$ طراحی
اگر شما درباره ی کتاب ها صرفاً بر اساس جلد آن ها قضاوت می کنید، Adamo به یک محصول پرفروش ابدی شباهت دارد. از بسته بندی آراسته و پیشرفته ی آن (یک محفظه ی پلاستیکی ساده و سخت با گیره هایی در پایین و مجموعه ی کوچکی از وسایل جانبی در یک بسته بندی مقوایی با طراحی شبیه اوریگامی) گرفته تا طراحی صنعتی دلربای خود سیستم، Adamo واقعاً مبهوت کننده است. پس از آنکه لپ تاپ را از محفظه ی جذابش خارج کنید، یک قطعه ی باریک و سبک (البته نه بیش از حد سبک) از هنر Computing را مشاهده خواهید کرد.
به نظر می رسد که بخش عمده ای از تلاش های Dell در رابطه با Adamo به بافت آن مربوط می شود، بر روی نسخه ی سیاه رنگ «Onyx» که ما در اختیار داریم، درب کامپیوتر از 4 ماده ی جداگانه ساخته شده است. نمای بالا با یک شیشه ی سخت و پرجلا در جلو آغاز شده، به یک نوار مات در مرکز با حکاکی لوگوهای Dell و Adamo رسیده، سپس به یک قطعه ی فلزی پرداخت شده و صیقلی تبدیل گردیده و نهایتاً با یک قطعه ی فلز نقطه دار دیگر به پایان می رسد. در اطراف برآمدگی قسمت انتهایی، منافذ هوا بصورت زیبایی همانند نوعی الگوی پیکسلی چیده شده اند. از همان اولین نگاه، کاملاً آشکار است که یک توجه شگفت آور به جزئیات این قسمت وجود داشته است.
وقتی سیستم را باز می کنید، قطعه ی دیگری از فلز پرداخت شده را در امتداد محل قرارگیری مچ دست، صفحه کلید و حاشیه های صفحه نمایش (که با شیشه پوشانده شده است) مشاهده خواهید کرد. صفحه کلید یک نمونه ی نرم و زیبا به حساب می آید که کلیدهای آن ها دارای انحنای اندکی هستند و یک فونت ضخیم آینده نگرانه بر روی آن ها نقش بسته است. با تداوم گرایش به بافت ها، Trackpad نیز از ماده ی دیگری ساخته شده که دارای یک الگوی مدور می باشد که بطور متمرکزی به سمت داخل حرکت می کنند (هر چند که لمس آن بسیار نرم و هموار است).
در امتداد حاشیه ها، پیچ هایی که صفحه نمایش را محکم کرده اند قابل مشاهده هستند و یک ظاهر صنعتی را در کل بسته بندی ایجاد می نمایند. برای افزایش «کمینه گرایی» Adamo، باید به این واقعیت اشاره کنیم که تنها چند درگاه محدود بر روی آن قابل دسترسی می باشند: اترنت، eSATA، دو درگاه  Display Port ،USB و اتصال تغذیه ی برق در قسمت پشتی لپ تاپ به همراه یک فیش هدفون و درگاه SIM در طرف راست بدنه ی آن. تا جایی که به اعداد مستقیم مربوط می شود، Adamo یک قهرمان واقعی در حوزه ی ابعاد به حساب می آید. این لپ تاپ باریک است، واقعاً باریک. در مقایسه با MacBook Air (1/93 سانتیمتر در ضخیم ترین قسمت) و Lenovo X301  ( 2/28 سانتیمتر) ضخامت 1/65 سانتیمتری لپ تاپ Adamo شگفت انگیز است. از سوی دیگر، این محصول با وزن 1/814 کیلوگرمی خود (در مقایسه با 1/361 کیلوگرم برای Air و 1/506 کیلوگرم برای X301 سبک ترین کامپیوتر قابل حمل به حساب نمی آید.
هیچ تردیدی نیست که Adamo یک محصول زیبا است. با این حال متأسفانه همانند خیلی از موارد دیگر، علیرغم زیبایی چند نکته ی مسئله ساز وجود دارد.
ما در مدلی که در اختیار داشتیم متوجه چند نکته ی مسئله ساز در رابطه با کیفیت ساخت شدیم. پیش از هر چیز، به نظر نمی رسد که قطعه ی فلزی در امتداد «انتهای پشتی» سیستم به طور کامل در محل خود محکم شده باشد و یک لقی نگران کننده در آن احساس می شود. بعلاوه، یک موج غیرعادی در قطعه ی پلاستیکی که کنترل های رسانه ای بر روی آن قرار گرفته اند وجود دارد، با یک برآمدگی در ناحیه ی کلیدهای Play/Pause به سختی می توان گفت که این وضعیت عمدی است یا خیر، اما به اعتقاد ما یک اشتباه به نظر می رسد. شاید این موارد بسیار جزئی به نظر برسند، اما وقتی بیش از 2000 دلار برای یک لپ تاپ می پردازید، تمام این موارد به حساب خواهند آمد. Dell تلاش می کند تا این محصولات را بعنوان ابزارهای سبک زندگی سطح بالا معرفی کند، ولی ما هیچ کس را نمی شناسیم که بخواهد یک مرسدس را با سپری خریداری کند که در حال افتادن است. ما همچنین با بعضی از ایده های طراحی Adamo مشکل داشتیم. صفحه کلید این لپ تاپ واقعاً زیبا است، اما بخاطر روش مدیریت مصرف برق توسط Dell، حروف واقعاً تنها زمانی قابل مشاهده خواهند بود که نور پشتی صفحه کلید روشن باشد (حداقل بر روی مدل سیاه رنگ)، که البته این روشنایی نیز برای مدت زیادی ادامه نخواهد داشت. البته اگر واقعاً با این چیدمان کلید آشنایی داشته باشید، مشکلی وجود نخواهد داشت اما با در نظر گرفتن این واقعیت که کلیدها جابه جایی اندکی دارند و  در عین حال یک احساس غیر متعادل متمایل به چپ نیز در آن ها وجود دارد، ما متوجه شدیم که غالباً کلید اشتباهی را در هنگام کار فشار می دهیم. بعلاوه، بر روی لپ تاپی با این دامنه ی قیمت، ما انتظار ویژگی های Multitouch بیشتری را برای Trackpad داشتیم، اما به نظر نمی رسد تمام چیزی که در این بخش ارائه شده، یک ویژگی Pinch Zooming می باشد. این مسئله بوضوح یک مشکل نرم افزاری است (حداقل ما امیدواریم که باشد) زیرا به نظر می رسد که  Trackpad این لپ تاپ دارای عملکرد Multitouch می باشد.
$ اجزای داخلی
قسمت خارجی Adamo واقعاً دلپذیر است، اما احشای داخلی آن کاملاً زشت به نظر می رسند. به نظر می رسد Dell در تلاش خود برای تمرکز بر ظاهر این محصول، بطور کلی عملکرد آن را نادیده گرفته و مدل پایه ی Adamo را به یک پردازنده ی Duo ULV 2 Core با فرکانس ناچیز 1/2 گیگاهرتز، 2 گیگابایت RAM و همچنین یک درایو SSD 128 گیگابایتی و یک GPU مجتمع Intel X4500 مجهز کرده است. یک ترکیب کاملاً ضعیف در صورتیکه بخواهید از ویندوز ویستا استفاده کنید (که Adamo بطور طبیعی برای آن در نظر گرفته شده است).
در آزمایش های ما، عملکرد این لپ تاپ واقعاً کند نبود، اما شما بطور منظم خواهید دید که CPU Meter در طول وظائف کاملاً ابتدایی (نظیر بارگذاری یک صفحه ی وب و یا تلاش برای اجرای همزمان چند نرم افزار کاربردی بسیار ساده) به سطح 100 درصد می رسد. به نظر می رسد سخت افزار Adamo سریعاً به فشار کاری واکنش نشان می دهد، هر چند که این موضوع الزاماً یک تبصره ی خوشایند به حساب نمی آید (در اغلب موارد، پنکه ها هنگامی که سیستم در حال انجام کارهای ابتدایی است، چرخش خود را آغاز می کنند) گاهی اوقات به نظر می رسد که این پنکه ها بدون هیچ دلیلی به کار می افتند، بنابراین اگر کم صدا بودن کامپیوتر یکی از آیتم های چک لیست شما به حساب می آید، ناامید خواهید شد.
با استفاده از ابزار Windows Experience خود مایکروسافت، Adamo امتیاز نسبتاً پایین 2، 3 را بدست آورد (تقریباً در پایین ترین انتهای مقیاس برای افکت های ابتدایی Aero). بر اساس استانداردهای مایکروسافت، این بدان معنی است که لپ تاپ ما دارای «حداقل مشخصات مورد نیاز برای اجرای ویژگی های Windows Vista Permium نظیر اینترفیس کاربری جدید Aero می باشد» یقیناً این یک تعریف افتخار آمیز از سیستمی در مقیاس بالا به حساب نمی آید.
برای آنکه یک دیدگاه کلی را در اختیار شما قرار دهیم، باید بگوئیم که ما بطور متوسط یک نرخ فریم نزدیک به 10 را در هنگام اجرای بازی Quake 4 با تنظیمات گرافیکی متوسط در تفکیک پذیری 720 *1280 بدست آوردیم. وقتی شما تمام تنظیمات و همچنین تفکیک پذیری را کاهش می دهید، وضعیت چندان بهبود پیدا نمی کند و ما اینجا درباره ی یک بازی از سال 2005 صحبت می کنیم. البته ما می دانیم اکثر افرادی که این کامپیوتر را خریداری می کنند، توجهی به قدرت آن در بازی ها ندارند، اما این مسیر آزمایش یک دیدگاه واقعی از میزان نصف سیستمی که تصمیم به خرید آن دارید را در اختیارتان می گذارد.
نکته ای که نمی توانیم به اندازه ی کافی بر آن تأکید کنیم، این است که به نظر می رسد Adamo برای یک سیستم عامل دیگر با فشار بسیار کمتر ساخته شده. اگر از آن دسته آدم هایی باشید که به کمی وقفه در هنگام پخش ویدیو و یا مکث هایی مابین Multitasking بسیار ابتدایی اهمیت نمی دهند، این وضعیت برای شما کاملاً مناسب خواهد بود، اما شما باید واقعاً فرد سطحی نگری باشید که 2000 دلار را برای خرید یک سیستم  صرف کرده و سپس اهمیتی به نحوه ی کار آن ندهید.
$ نمایشگر
نمایشگر 23/4 اینچی تعبیه شده بر روی Adamo بسیار جذاب به نظر می رسد. در حالیکه ما یک گزینه با تفکیک پذیری بالاتر را ترجیح می دهیم (ما همیشه یک گزینه با تفکیک پذیری بالاتر را ترجیح می دهیم)، 769 * 1366 پیکسل یک تفکیک پذیری نسبتاً استاندارد برای نمایشگرهای با این اندازه به حساب می آید و محدوده ای بیش از حد کافی را برای اداره ی اکثر کارها در اختیار شما قرار می دهد. در حوزه های وضوح و رنگ، این نمایشگر مطمئناً باعث غرور Adamo است، هر چند که درخشندگی دائمی و تقریباً مبالغه آمیز آن بطور نامعقولی گیج کننده است. هر تولیدکننده ی کامپیوتر باید روشی برای سفارشی سازی این تنظیمات را در اختیار کاربران خود بگذارد، زیرا این سطح از درخشندگی در بسیاری از سناریوها قابل استفاده نخواهد بود. در عین حال، فرض ما این است که اگر شما به دنبال چیزی شبیه به Adamo هستید، احتمالاً می خواهید تا حد امکان درخشان تر باشد.
$ عمر باتری
Dell بیش از 5 ساعت عمر باتری را برای Adamo وعده داده و با وجود آنکه این سیستم با سطح سخت افزاری بسیار پایینی پیکره بندی شده، اما در آزمایش های ما به این عمر باتری نزدیک نشد. در اکثر مواقع، ما توانستیم Adamo را برای مدتی نزدیک به دو و نیم ساعت فعال نگهداریم (در اینجا ما درباره ی کارهای ابتدایی نظیر ویرایش اسناد و مرور وب صحبت می کنیم). وقتی ما مقداری از وقت خود را برای تماشای فیلم و یا اجرای بازی صرف می کردیم، نه تنها پنکه ها به ندرت از حرکت می ایستادند، بلکه عمر باتری نیز به کمتر از دو ساعت کاهش پیدا می کرد. این موضوع واقعاً یک مشکل بر هم زننده ی قرارداد به حساب نمی آید، اما با در نظر گرفتن این واقعیت که شما نمی توانید باتری Adamo را تعویض کنید، باید نکته ی مذکور را در نظر داشته باشید. بطور کلی می توان گفت که شما قادر نخواهید بود منزل را بدون آداپتور بسیار بسیار جذاب Adamo ترک کنید.  
$ جمع بندی
قضیه از این قرار است: Adamo واقعاً گران است، نه صرفاً گران برای یک PC، نه صرفاً گران برای یک کامپیوتر فوق العاده سبک، نه صرفاً گران برای یک کامپیوتر ضعیف، این محصول فقط گران است. Adamo از این دیدگاه بیش از حد گران است که شما پول فراوانی را برای چیزی می پردازید که به نظر می رسد نباید چنین قیمتی داشته باشد.
Adamo الزاماً یک کامپیوتر «بد» نیست، بلکه بطور اخص یک کامپیوتر خوب به حساب نمی آید. اگر یک کاربر مبتدی با نیازهای ساده باشید، این کامپیوتر تقریباً هر کاری که بخواهید را انجام می دهد، اما اگر شما یک کاربر مبتدی با نیازهای ساده هستید، چرا چنین هزینه ای را برای خرید یک PC پرداخت می کنید؟ شما می توانید تعداد زیادی از کامپیوترها را انتخاب نمائید که دقیقاً همین کارها را با قیمت بسیار بسیار کمتری انجام می دهند. حتی در اکوسیستم خود شرکت Dell نیز تعداد زیادی از گزینه های مناسب در این زمینه به چشم می خورند. با کمتر از نصف قیمت Adamo شما می توانید یک Studio15 قدرتمندتر را خریداری نمائید. با 800 دلار کمتر از قیمت Adamo شما می توانید یک Studio XPS 13 را با امکانات گرافیکی بسیار قدرتمندتر ، دو برابر حافظه ی RAM بیشتر و یک CPU بسیار سریعتر انتخاب کنید و البته هنوز یک کامپیوتر واقعاً جذاب را در اختیار داشته باشید. بعلاوه، قیمت MacBook Air که از مشخصات تأثیرگذارتری برخوردار بوده و قادر به اجرای هر دو سیستم عامل ویندوز و OSX می باشد نیز از 1799 دلار شروع می شود. تنها نقطه ای که Adamo واقعاً در آن برنده به حساب می آید، رقابت در مقابل X301 است که به اعتقاد ما بازار کاملاً متفاوتی را هدف گرفته است.
به سختی می توان گفت که عرضه ی چنین کامپیوتری در حال حاضر یک زمانبندی بد به حساب می آید یا صرفاً نادانی مهندسین Dell. بطور عجیبی، در حالیکه مایکروسافت تلاش می کند تا با مبارزه ی تبلیغاتی تازه ی خود، کاربران را متقاعد نماید که PCها از ارزش بیشتری برخوردارند، Adamo مستقیماً در مسیر خلاف این ایده حرکت می کند، عرضه ی قدرت پردازشی کمتر در مقابل پول بسیار بیشتر، در حالیکه محسنات «ظاهر در مقابل عملکرد» آن درست بر روی پوشش آلومینیومی براق این محصول قرار گرفته اند. آیا این یک حرکت شجاعانه از سوی Dell بوده است؟ یقیناً، اما در مورد اینکه آیا عرضه ی این محصول یک اقدام هوشمندانه بوده است یا خیر، خود خریداران باید تصمیم بگیرند.
منبع: ماهنامه ی کامپیوتری بزرگراه رایانه، شماره ی 126.