دانلود کتب، جزوات و مقالات فیزیک

مقدمه: هر چند روشهاي دقيقي براي حل معادلات انتقال تابش جوي وجود دارد ولي براي مدل هاي گردش کلي جو مناسب نيستند. پارامتره کردن به معناي يافتن حل تقريبي براي اين معادلات است که علاوه بر داشتن دقت کافي، زمان اجراي آن در مدل هاي عددي مناسب باشد.
هدف: مروري بر تکنيکهاي متنوع رايج محاسبه شار تابشي براي کاربرد در مدلهاي گردش کلي جو و مقايسه نتايج حاصل از چندين مدل با روشهاي پارامتره کردن مختلف تابشي.
روش بررسي: روشهاي متفاوت بکار رفته براي محاسبه هر دو شار تابشي طول موجهاي بلند و کوتاه براي کاربرد در مدلهاي اقليمي گردآوري شده است. روشهاي مختلف انتگرال گيري روي فرکانس، روشهاي متنوع پارامتره کردن جذب و پراکندگي گازهاي فعال تابشي در نوارهاي طول موج کوتاه و بلند و همچنين جذب سطح و هواميزها مورد بررسي قرار گرفته است. سپس نتايج حاصل از چندين مدل گردش کلي جو با روشهاي پارامتره کردن مختلف تابشي مقايسه شده است.
نتايج: روش خط به خط(LBL)  يکي از روشهاي دقيق محاسباتي انتقال تابش در جذب گازها در جو ناهمگن است که همه خطوط جذب گازها را در نظر مي گيرد. تکنيک اضافه کردن -دو برابر کردن، تفكيک قائم و مونت-کارلواز جمله روشهاي دقيق در محاسبه شدت تابش در نوار طول موج کوتاه هستند که در مطالعات به عنوان مرجعي براي صحت پارامتره کردن ها بکار رفته اند. در معادلات مربوط به شارهاي طول موج بلند 4 نوع انتگرال گيري روي همه زواياي سرسو، شارها در راستاي z، روي بازه طيفي du و روي مسير جذبي وجود دارد. از جمله روشهاي تقريبي محاسبه انتگرال روي فرکانس، روش توزيع  k، روش مدل نوار و روش گسيل پذيري معرفي شده اند. براي هر گاز بسته به نوار جذبي، ضريب جذب و در نتيجه تابع انتقال متفاوتي وجود دارد. روش تقريب جو بدون پراکندگي، تقريب پراکندگي منفرد، تقريب دو جرياني و تقريب ادينگتون از جمله روشهاي تقريبي محاسبه شار تابشي طول موج کوتاه هستند. در نهايت اين روشهاي پارامتره کردن انتقال تابش در مدلهاي متفاوت بررسي شده است. براي مقايسه ميزان تفاوتها، شار تابشي طول موج کوتاه جذب شده توسط سطح و جو و شار پائين سوي طول موج بلند در سطح به عنوان خروجي مدلها با يکديگر و با مقدار مشاهداتي مقايسه شده اند.
نتيجه گيري: روشهاي پارامتره کردن انتقال تابش در مدلها متفاوت است ولي در بعضي از گامهاي انتقال تابش، شيوه پارامتره کردن در برخي از مدلها ممکن است مشابه باشد. مدلها در محاسبه بودجه تابش متوسط جهاني مخصوصا در سطح، تفاوت زيادي دارند. در مقايسه با مشاهدات، مدلها آفتابگيري در سطح را بيشتر تخمين مي زنند و شار پائين سوي طول موجهاي بلند كمتر از مشاهدات هستند.

 نسخه قابل چاپ