دانلود کتب، جزوات و مقالات فیزیک

استفاده از انرژي همجوشي به روش لختي (ICF) در چند دهه گذشته بسيار مورد توجه محققين بوده است. براي بالا بردن بهره انرژي در اين روش، طراحيهاي گوناگوني صورت گرفته است. روش متداول اشتعال مستقيم يا جرقه اي و روش اشتعال سريع ساچمه هاي سوخت بررسي مي گردد. ترابرد نوترونها، الکترونها و فوتونها براي هر دو حالت در چند نمونه ساچمه حاوي ترکيبات مختلف برليم و ليتيم محاسبه و مقايسه مي شوند. استفاده از باريکه هاي يوني پر انرژي براي متراکم سازي مقدار کمي مخلوط دوتريم- تريتيم درون يک ساچمه کروي بهره انرژي نسبتا بالايي را به دست مي دهد. در اين کار با بررسي رفتار نوترونهاي حاصل از همجوشي در لايه هاي اطراف سوخت، گرمادهي نوترون به اين مواد که برليم و ليتيم انتخاب شده است با استفاده از روش مونت کارلو و کد MCNP محاسبه گرديده است. مشاهده مي شود که مقدار قابل توجهي از انرژي نوترون صرف گرم نگه داشتن اين لايه ها مي شود که منجر به انبساط اين نواحي و متراکم نگه داشتن عناصر ناحيه سوخت و تسريع در انجام برهم کنشها و در نتيجه بالا بردن بهره انرژي در اين ساچمه ها مي گردد. با انجام محاسبات نتيجه مي شود برليم بهتر از ليتيم در انجام اين کار موثر است. همچنين در يک بررسي مقدماتي ترابرد الکترونهاي نسبيتي که در روش اشتعال سريع مورد توجه هستند در ساچمه هاي نمونه محاسبه و ميزان گرمادهي آنها به سوخت D-T و لايه هاي برليم داخل ساچمه حساب مي گردد. در حالي که ناپايداري هيدروديناميکي در روش اشتعال جرقه اي مشکل اصلي بهره انرژي آن است، روش اشتعال سريع جايگزين مناسبي براي همجوشي به روش لختي است.

 نسخه قابل چاپ