ریسه رفتن در کودکان

علت ريسه رفتن چيست؟ علت واقعي آن دقيقا مشخص نشده است ، اما ممكن است به دليل مسائل روحي رواني ويا عادتي باشد. آنچه كه در اين رابطه مهم است عدم وجود ضايعه و اختلال عصبي درمغز است و مي توان آنرا يك مسئله طبيعي تلقي نمود كه دربرخي از كودكان وجود دارد .

2- آيا در موقع ريسه رفتن ممكن است قسمتي از بدن كودك دچار لرز و انقباضات مكرر ( همانند تشنج ) شود؟- بله . درحدود يك سوم موارد چند انقباض ولرز خفيف در دست ، پا يا عضلات صورت ( نظير فك يا لب ها ) رخ مي دهد و به سرعت نيز برطرف مي شود و هيچ مسئله اي را به وجود نمي آورد ، اما درصورت وجود چنين حالتي براي اطمينان خاطر از عدم وجود صرع ، بهتر است به پزشك مراجعه شود . گاهي نيز كودك براي مدت كمتر از يك دقيقه بي حال وگيج ومنگ مي شود .

3- درايجاد اين حالت آيا ارث دخالت دارد ؟ بله. ديده شده است كه در حدود 23% موارد سابقه چنين حالتي درافراد خانواده كودك مبتلا وجود دارد .

4- ريسه رفتن چه ويژگيهايي دارد ؟ خصوصيات و ويژگيهاي ريسه رفتن عبارتنداز:

- اين حالت درحدود4% كودكان درسنين كمتر از 6تا 8 ماهگي اتفاق مي افتد (75% موارد) و به ندرت ممكن است قبل از6 ماهگي يا پس از 6 سالگي اتفاق بيفتد.

- هميشه درموقع بيداري اتفاق مي افتد.

- تقريبا هميشه كمتر ازيك دقيقه طول مي كشد و خود به خود بدون هيچ اقدامي بر طرف مي شود.

- ممكن است روزي يكبار تا ماهي يكباراتفاق افتد.

5- آيا ريسه رفتن باعث صدمات و اختلالات عصبي مي شود؟ خير. تقريبا هيچگاه دراثر ريسه رفتن صدمه اي به مغز نمي رسد و در آينده نيز هيچ مشكل جسمي يا روحي برجاي نمي گذارد .

6- يسه رفتن تاچند سالگي باقي مي ماند؟ دراكثر موارد پس از سن 3 سالگي از بين مي رود و در حدود 90% بيماران تا سن 5 الي 6 سالگي به طور كامل بهبود يافته وديگر دچار حملات نمي شوند و ساير كودكان نيز به مرور زمان بهبود مي يابند.

7- آيا ريسه رفتن نياز به درمان خاصي دارد؟ در اكثر موارد خير. اگر دفعات ريسه رفتن بيش از يكبار در روز باشد و يا بيش از يكدقيقه طول بكشد ، اغلب با تجويز يك داوري آنتي كولينرژيك توسط پزشك بهبود يافته و يا دفعات و مدت آن كاهش مي يابد . البته رفتار والدين در برخورد با چنين حالتي نيز در بدتر يا بهتر شدن آن بي تاثير نيست . در سايرموارد نياز به هيچ نوع درمان خاصي نيست.

8- درموقع ريسه رفتن، والدين چه نكاتي را بايد رعايت كنند ؟ برخورد مناسب والدين با چنين ناراحتي در اكثر موارد باعث بهبودي سريع حمله و حتي كاهش دفعات حمله مي شود ، لذا به والدين توصيه مي شود نكات زير را رعايت كنند :

- درموقع حمله خونسردي خود را حفظ كرده و بدون آنكه كودك متوجه اضطراب ونگراني شما شود او را دراز كرده و يك پارچه مرطوب ( سرد ) روي پيشاني او بگذاريد.

- هرگزاقدام به باز كردن دهان كودك و يا گذاشتن چيزي داخل دهان او نكنيد .

- برخي از والدين به اشتباه جهت اتمام حمله و نفس كشيدن ، شانه ها يا سر كودك را گرفته و شديدا تكان مي دهند . جدا از اين كار خود داري كنيد .

- نيازي به تنفس مصنوعي يا ماساژ قلبي نيست .

- طوري رفتار نكنيد كه كودك براي رسيدن به مقاصد واهداف خود از اين حربه وشيوه استفاده كند .

- درحالات زير كودك را بلا فاصله به اولين مركز درماني برسانيد :

الف - اگركودك بيش از يك دقيقه نفس نكشد .

ب - اگر اختلال هوشياري پس از حمله بيش از يك دقيقه طول بكشد.