بي‌وزني فضانوردان را پير مي‌کند

بدن فضانورداني که براي چند ماه در فضا اقامت داشته اند به اندازه بدن يک فرد 80 ساله ضعيف مي شود.

محققان آمريکايي پس از نمونه برداري از بافتهاي ماهيچه هاي ساق پاي ساکنان ايستگاه فضايي بين المللي موفق به کشف اين موضوع شدند که ميزان ظرفيت فعاليتهاي فيزيکي فضانوردان ساکنان ايستگاه فضايي بين المللي پس از 6 ماه اقامت در فضا در حدود 40 درصد کاهش پيدا مي کند.

اين ميزان ضعف با اينکه فضانوردان 30 تا 50 ساله به صورت ناگهاني به سن 80 سالگي رسيده و بدن آنها به همان ميزان تحليل برود، برابري مي کند.

اين تحليل رفتن جسماني در حالي رخ مي دهد که ساکنان ايستگاه به صورت منظم به ورزش روزانه مي پردازند. در حال حاضر ايستگاه فضايي به دو دستگاه تردميل و يک دوچرخه ثابت مجهز است.

دانشمندان از تاثير مخرب بي وزني طولاني مدت بر روي سلامت ماهيچه هاي اسکلتي فضانورداني که در آينده در سفر به مريخ حضور خواهند داشت، ابراز نگراني کردند.

بر اساس محاسبات ناسا رسيدن به مريخ 10 ماه زمان مي برد و با حساب اقامتي يک ساله بر روي اين سياره، کل سفر در حدود سه سال به درازا خواهد کشيد.

پروفسور "رابرت فيتز" از دانشگاه "مارکوئيت" مي گويد يافته اصلي مطالعات وي و همکارانش اين است که اقامت طولاني مدت در شرايط خلا و بي وزني منجر به تحليل اساسي توده اي از فيبرهاي ماهيچه اي، قوا و نيروي جسماني خواهد شد و ورزش سخت نيز از محافظت از فيبرها و ماهيچه هاي بدن در اين شرايط عاجز است و به اين شکل توانايي ساکنان ايستگاه در انجام فعاليتهاي سنگين با خطري جدي رو به رو است.

به اعتقاد فيتز در صورتي که فضانوردان امروز رفتن به مريخ را مورد آزمايش قرار دهند، بر روي مريخ براي انجام کارهاي بسيار ساده حتي به تن کردن لباسهاي فضايي با مشکل مواجه خواهند شد.

بي وزني طولاني مدت بر روي ماهيچه هاي اصلي و مهمي از قبيل ماهيچه هاي پا اثر گذاشته و 50 درصد از قدرت آن را تحليل مي دهد.

طي اين مطالعه 9 فضانورد آمريکايي و روسي قبل و بعد از اقامتي 180 روزه در فضا مورد آزمايش قرار گرفتند و نتايج نشان دادند تحليل قابل توجه در بدن فضانوردان در اثر از بين رفتن بافتهاي ماهيچه اي رخ داده است.

حتي آغاز ماموريت فضايي در شرايط فيزيکي عالي نيز نمي تواند به فضانوردان کمکي کند زيرا فضانورداني که قبل از سفر از شرايط بدني و ماهيچه اي عالي برخوردار بودند، پس از بازگشت با کاهش توانايي و بافت ماهيچه اي قابل توجهي مواجه شدند.

با اين همه دانشمندان اعتقادي به متوقف کردن برنامه هاي سفرهاي طولاني مدت فضايي ندارند. بلکه بر اين باورند با بهبود برنامه هاي ورزشي فضانوردان و تجهيز بهتر ايستگاه فضايي براي محافظت از ماهيچه هاي بدن انسانها، مي توان همچنان به پيش بردن برنامه هاي سفرهاي طولاني مدت فضايي فکر کرد.

بر اساس گزارش تلگراف، ناسا و آژانس فضايي اروپا بايد جايگزيني براي شاتلهاي بازنشسته ناسا فراهم کنند و از اين رو 6 سرنشين کنوني ايستگاه فضايي بايد 6 تا 9 ماه در ايستگاه اقامت داشته باشند.مهر