اخبار حوزه دین و اندیشه

گروه سياسی: كارشناس عالی وزارت امور خارجه با تأكيد بر اهيت فرهنگ كارآفرينی و عدالت‌محوری در جامعه، تأكيد كرد: لازمه پيشرفت و توسعه، روی‌آوردن به توليد عادلانه به جای توزیع عادلانه است.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان رضوی، محمدحسن قديری ابيانه، كارشناس عالی وزارت امور خارجه در دوره آموزشی فعالان فرهنگی مشهد كه ظهر ديروز، 17 شهريور در مؤسسه جوانان آستان قدس رضوی برگزار شد، گفت: تصور و ذهنيت‌های منفی درباره اقتصاد جامعه، زمينه‌ساز نارضايتی‌ها و تبليغات غلط عليه نظام می‌شود.

كارشناس عالی وزارت امور خارجه در ابتدای سخنان خود با طرح اين سؤال كه اگر كل درآمد نفت را بين جمعيت ايران تقسيم كنيم، هر ايرانی چقدر از آن سهم می‌برد؟، اظهار کرد: متأسفانه ذهنيت و جواب افكار عمومی و حتی بخش عمده‏ای از مسئولان و اساتيد در خصوص اين سؤال فرضی، رقم‏‌هايی چندين برابر واقعيت را نشان می‌دهد كه جای تأسف دارد.

قديری ابيانه با تشريح درآمدهای نفتی ايران، ميزان صادرات نفت ماهيانه و تعداد كل جمعيت ايران، سرانه صادرات نفت به ازای هر ايرانی در طی يک ماه را كمتر از يك بشكه دانست و افزود: بر اين اساس بهای اين سرانه به ازای هر ايرانی ماهانه حدود 670 هزار ريال خواهد بود كه با احتساب اين درآمد نفتی، سرانه ماهانه هزينه‌های عمرانی برای هر فرد 470 هزار ريال، آموزشی 130 هزار ريال، فرهنگی 6500 ريال و آموزش عالی 30000 ريال در سال جاری است.

وی با بيان اينكه تصور نادرست از اين مسئله زمينه‌ساز توهم و توقعات منفی نسبت به نظام و مسئولان می‌شود، تأكيد كرد: بايد افكار و ذهنيت غلط در اين خصوص اصلاح شود كه انتظار می‏‌رود، فعالان فرهنگی نسبت به اين امر توجه بيشتری داشته باشند.

سفير سابق ايران در استراليا با انتقاد از اتلاف سرمايه در كشور از طريق اختصاص يارانه به مواد سوختی، از يک سو بهای مصرف سوخت در ايران را بسيار كمتر از ديگر كشورها دانست و از سوی ديگر اتلاف انرژی سوختی در كشورمان را بسيار بالاتر از كشورهای ديگر عنوان كرد.

قديری ابيانه با اشاره به بيانات مقام معظم رهبری مبنی بر خطر بيشتر وابستگی ذهنی به نفت نسبت به وابستگی عينی به منابع نفتی، گفت: ما بايد از وابستگی به نفت رها شويم و مقدمه آن رهايی از وابستگی ذهنی به نفت و تصحيح تصورات غلط در خصوص درآمدهای نفتی و فرآورده‏‌های آن است.

وی در بخش ديگر سخنان خود تصريح كرد: استعمارگران همواره رونق توليد و فرهنگ كار را در كشورهای نفت‌خيز خطری جدی در برابر خود می‌دانند، زيرا اقتصاد وابسته به فروش نفت و مصرف‌گرايی، منافع حاكميتی آن‌ها را تأمين خواهد كرد.

وی با انتقاد از رسانه ملی در پخش سريال‌ها و فيلم‌هايی كه كار كردن را بی‌ارزش نشان می‌دهد، عنوان كرد: در پخش اين فيلم‌ها از كار كردن و كارگری به ويژه در مجالس خواستگاری چهره‌ای بسيار حقيرانه به نمايش گذاشته می‌شود كه در واقع سازندگان اينگونه فيلم‌ها كار كردن و زحمت كارگری را حقير و بی‌ارزش جلوه می‌دهند و اين با مبانی دين مقدس اسلام منافات دارد.

قديری ابيانه رعايت وجدان كاری و تصحيح فرهنگ مصرف را از مهم‏ترين عوامل در افزايش سطح رفاه عمومی مردم دانست و ابراز کرد: تغيير ديدگاه‌ها و قضاوت واقع‌بينانه و عادلانه در اين زمينه ضروری است و البته نكته مهم‌تر اين است كه ما بايد به جای توزيع عادلانه به سمت ايجاد و توليد عادلانه پیش برويم.

وی يكی ديگر از مشكلات موجود را توجه صرف به نقش دولت از يک سو و عدم توجه به نقش خود در قبال جامعه عنوان و تصريح كرد: توهمات ذهنی اتكا به درآمد صنعت نفت، مردم را به جای كارآفرينی وابسته به سيستم مديريتی كشور كرده‌ كه اين يكی از سياست‌های غرب در قبال ايران است كه متأسفانه در اين زمينه موفق شده است.

اين كارشناس مسائل بين‌الملل خاطرنشان كرد: مردم به دليل نداشتن اطلاع و آگاهی از ميزان درآمدهای نفت متوقع شده و بدون تكيه بر كار و تلاش و زحمت، تنها نگاه به دست مسئولان دارند در حالیكه جامعه مانند كشتیِ پارويی است كه همگان بايد با پارو زدن، كشتی را به سمت جلو پيش ببرند.

قديری‌ ابيانه افزود: حتی قشر تحصيل كرده و دانشجوی كشور نيز با توقع ايجاد اشتغال توسط دولت و مسئولان در مراكز آموزش عالی مشغول به تحصيل می‌شوند در حالی كه دانشجو بايد كارآفرين باشد تا برای خود و ديگران كار ايجاد كند.

وی در پايان تفاوت ساعات كاری در ايران و كشورهای پيشرفته را بسيار فاحش عنوان كرد و ادامه داد: در فرهنگ ما همگان امكانات را درخواست می‌كنند اما كمتر كسی به سمت فراهم كردن امكانات می‌رود، ولی بايد به اين مسئله توجه کرد كه ايجاد كردن كار، مهم‌تر از پيدا كردن كار برای جوانان است.