آیت الله جوادی آملی: خاطرات ناراحت کننده هرگز به یاد بهشتیان نمی آید

حضرت آیت الله جوادی آملی پیش از ظهر امروز در درس تفسیر خود در مسجد اعظم قم به ادامه تفسیر سوره مبارکه فرقان پرداخت و گفت: از آن جا که خدای متعال در برابر اطاعت انسان و در مقام معامله انسان با خدا، عوض و معوض را با هم به انسان بر می گرداند، از این رو تجارت با پروردگار متعال سود زیادی دارد.
 
این استاد تفسیر حوزه علمیه با تبیین این که بهشتی ها در برابر وعده الهی به بهشت می روند نه به خاطر استحقاق، ابراز داشت: با محاسبه اعمال و حتی محاسبه خاطرات، انسان در می یابد که حتی اعمال خیری که از او صادر شده، به سبب نعمت های الهی بوده و استحقاق بهشت را ندارد و اگر در آیات قرآن تعبیر از «اجر» یا «جزاء» شده برای تشویق است نه این که حقیقتا، بهشت اجرت اعمال انسان باشد.
 
آیت الله جوادی آملی خاطر نشان کرد: از آن جا که خدای متعال در برابر اطاعت و در معامله انسان با خدا، عوض و معوض را با هم به انسان بر می گرداند، لذا تجارت با پروردگار متعال سود زیادی دارد.
 
وی با اشاره به این که در بهشت هیچ نقص و یا زیاده خواهی نیست، همان طور که ملائکه دارای مقامات مختلفی هستند ولی در میان آن ها زیاده خواهی نیست، اظهار داشت: اگر تبهکاران که با توبه بخشیده شده و از باب توبه وارد بهشت می شوند یادشان باشد که در دنیا چه کرده اند، شرمنده می شوند. ولی هرگز یادشان نخواهد افتاد چرا که عیش آن ها در بهشت ناقص می شود.
 
آیت الله جوادی آملی افزود: اگر جناب حرّ یادش باشد که چه بی ادبی انجام داده، در بهشت خجالت می کشد. اما او اصلا یادش نخواهد بود؛ چرا که در بهشت غصه راهی ندارد. حتی اگر وجود مبارک حضرت نوح سلام الله علیه در بهشت یادش باشد که پسری دارد و در جهنم در حال عذاب است، نگران و ناراحت می شود که البته این ناراحتی ها در بهشت وجود ندارد.
 
این استاد تفسیر حوزه علمیه با اشاره به این سؤال که چه حاجتی است بهشت و جهنم الآن موجود باشند، خاطر نشان کرد: آیات بهشت و جهنم، علاوه بر اثر فقهی و تبشیری و انذاری، اثر عمیق معرفتی، علمی و اعتقادی دارد. اگر بدانیم طبق آیات شریفه، در قیامت، آسمان ها و زمین دگرگون می شوند ولی بهشت و جهنم تغییر نمی کنند، این سؤال برای ما پیش می آید که بهشت و جهنم در کجا قرار دارد؟
 
آیت الله جوادی آملی ادامه داد: آیه شریفه «لو تعلمون علم الیقین لترون الجحیم؛ اگر علم الیقین داشتید، الآن جهنم را می دیدید»، ناظر به همین معنا است. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در معراج وارد بهشت شده و جهنم را هم دیده است. اگر انسان این بهشت و جهنم را بشناسد، یقینا حتی در خاطرات خود هم مراقبت می کند چه رسد به اعمال.