شعر: نام ما می ماند

نام ما می ماند / مهناز ربیعی

دارم خاک وطنم را توی جیبم میریزم

وطن با من است

این خاک اجداد من است

فلسطین زادگاه پدر بزرگ است

فلسطین تین و زیتون من است

وطن فریاد من است

پدرم باغ زیتون داشت

مادرم رخت می شست

پدر بزرگ در بیت المقدس نماز میخواند

ما روی خاک وطن را ه میرفتیم

ما زندگی میکردیم

خانه ما با روح عاشقش در فلسطین مانده است

سنگها میدانند به کجا بروند

سنگها غاصب را میشناسند

من دور از وطن میمیرم

اما با دشمن سر یک سفره نمینشینم

هیچکس از فرداها خبر ندارد

دنیا هر روز داستان مقاومت ما را در گوش کوهها خواهد گفت

مثل مظلومیت امام حسین (ع)

نام ما میماند

حقیقت میماند

باطل میرود

دستهایم به خاک این سرزمین گره خورده

دارم خاک وطنم را توی جیبم میریزم...