معرفی شخصیت های ادبی ایران

لال ال احمد در سال 1302 ه ش در یک خانواده ی مذهبی و خو شنام متولد شد . وی زندگی سرشار از تکا پو و ماجرا داشت.

هنگامی که بیست سال داشت چند ماهی در نجف اشرف درس طلبگی آموخت،اما چندی بعد به ایران بازگشت و به احزاب سیاسی پیوست،ولی در این محیط هم نتوانست مطلوب و ایده آل خود را بیابد.از سال 1326 به شغل معلمی پرداخت و نویسندگی را بطور جدی دنبال کرد. نخستین داستان وی در سال 1324 با عنوان زیارت در مجله سخن منتشر شد.
داستان از رنجی که میبریم در سال 1326 به طبع رسید.این داستان بیشتر تحت تاثیر شعارهای حزبی درباره فشاری که حکومت بر کارگزاران و افراد سیاسی می آورد، توسط وی به رشته تحریر کشیده شد.
وی با لحنی انتقادی،نادانی،تعصب و ناداری عوام را بخوبی در دو مجموعه داستان سه تار و زن زیادی به تصویر کشیده است.
در سال 1332 برای مدتی دستگیر و زندانی شد. کتاب سرگذشت کندوها را در باره مسایل سیاسی مربوط به ملی شدن صنعت نفت ایران نوشت.
در سال 1337 مشهورترین داستان خود به نام مدیر مدرسه را منتشر ساخت.
این داستان سرگذشت مدیری بی پناه است که بعد از کودتای 28 مرداد 1332 ،فضای اداری فاسد ،سرانجام او را به نابودی می کشاند.
از دیگر آثار آل احمد می توان به نون والقلم ،نفرین زمین و مجموعه پنج داستان اشاره کرد.
مقالات انتقادی او شامل ، هفت مقاله ، سه مقاله دیگر،کارنامه سه ساله،ارزیابی شتابزده،در خدمت و خیانت روشنفکران و غرب زدگی هستند.
جلال آل احمد در شهریور ماه 1348 در سن 46 سالگی در گذشت.

روحش شاد