معرفی شخصیت های ادبی ایران

باباطاهر عریان همدانی یکی از شاعران اواسط قرن 5 هجری قمری است که ولادت او اواخر قرن 4 می‌باشد.

بابا طاهر عریان پیری وارسته و درویشی فروتن بود که دل به حقیقت بسته و صفای عشق به معبود را با خلوت دل در هم آمیخته بود.

درباره زندگانی این شاعر عارف اطلاعات دقیقی در دست نیست. تنها روایت‌ها و داستان‌هایی از مقام علمی و عرفانی این شاعر وجود دارد و گفته‌اند که به این دلیل به او عریان می‌گفتند چون از علایق دنیا دست کشیده بود و گفته شده که او معاصر با پادشاهی طغرل بیک سلجوقی بوده و این پادشاه ملاقات‌هایی با باباطاهر داشته است.

مقبره بابا طاهر در شهر همدان قرار دارد و نزدیک بقعه امامزاده حارث بن علی واقع است.

بنای مقبره بابا طاهر که در گذشته چندین بار بازسازی شده‌است در قرن ششم هجری برجی آجری و 8 ضلعی بوده‌است.

در دوران حکومت پهلوی اول نیز بنای آجری دیگری به جای آن ساخته شده بود.

درجریان این بازسازی لوح کاشی فیروزه‌ای رنگی مربوط به سده هفتم هجری بدست آمد که دارای کتیبه‌ای به خط کوفی برجسته و آیاتی از قرآن است و هم اکنون در موزه ایران باستان نگهداری می‌شود.

احداث بنای جدید در سال ۱۳۴۴ با همت انجمن آثار ملی و شهرداری وقت انجام شده‌است.

این بنای تاریخی با شمار ۱۷۸۰ در سال 1367 به ثبت آثار تاریخی و ملی ایران رسیده‌است.